Zeggen dat vandaag een droeve dag is, is een understatement. We betreuren vandaag een steunpilaar van de parochie, de Kerkfabriek maar vooral een zeer fijne man en goede vriend. In de handelingen van de apostelen staat “Het is zaliger te geven dan te ontvangen (Hand 20,35)”. Dit lijkt wel het leitmotiv van Jos’ leven.
Meer dan 30 jaren geleden kwam Jos met zijn tevens betreurde echtgenote Trien in Landskouter wonen. Al snel werd hij lid van de parochieploeg waar hij uitblonk door een discrete aanwezigheid als het op eindeloos palaveren aankwam, maar waar hij altijd de eerste was om de handen uit de mouwen te steken als er gewerkt moest worden of knopen doorgehakt worden. Hoe vaak heeft hij met zij goede vriend Freddy niet de barbecue beheerd ten voordele van het schoolgebouw, frieten gebakken met zijn zonen Joost en Stijn op het jaarlijkse “etentje” etc.
Jos Van Slycken (foto LinkedIn profiel)
Een van de hoogtepunten moet ongetwijfeld 1981 zijn. Toen slaagde hij erin, samen met een aantal vrienden, om Prinses Margriet, de zus van de Nederlandse koningin Beatrix, met een schare helikopters te laten landen op de terreinen van de proefhoeve in Lemberge ter ere van de inhuldiging van het beeld van pater Franz Van de Velde. Dit beeld is trouwens nog steeds zichtbaar in de oude pastorietuin.
In 1997 werd Jos lid van de kerkfabriek. Eerst onder leiding van onze toenmalige herder Gustaaf Kardinaal Joos, nadien na een transitieperiode, samen met onze huidige herder Padre Renaat. Over de jaren heen evolueerde deze vergadering van een eerder informeel treffen met uitgelezen wijnen uit de kelder van de kardinaal naar een professioneel orgaan dat probeert het nieuwe decreet ten uitvoer te brengen. Zoals ook in de parochieploeg hanteerde hij dezelfde stijl: rustig, beredeneerd, sober en altijd vriendelijk. Hij slaagde erin als voorzitter verzoenend te werken en compromissen te bemiddelen waar iedereen zich goed bij voelde. Begrijp me niet verkeerd, deze stijl verborg een duidelijke visie op de toekomst van ons Kerkelijk patrimonium in Landskouter die mede dankzij zijn doeltreffend optreden leidde tot de realisatie van enkele grote projecten. Het grootste en meest zichtbare is ongetwijfeld de grondige restauratie van het Van Peteghem orgel dat deze viering al zo mooi heeft opgeluisterd. Een minder zichtbaar, maar minstens even belangrijk, was zijn rol als secretaris/penningmeester in het centraal kerkbestuur van Oosterzele waar hij Landskouter vertegenwoordigde. Een functie die hij ook sterk ter harte nam.
Een ding is duidelijk. Zonder Jos zal het anders zijn. Tijdens de laatste vergadering van de kerkfabriek, toen Jos al opgenomen was in het ziekenhuis, zei ons enige vrouwelijke lid Nicole heel spontaan dat deze vergadering zonder Jos “toch niet hetzelfde was”.
We herinneren ons Jos als een bijzonder fijne man met een grote betrokkenheid op het kerkelijke leven in Landskouter en het behoud van het kerkelijk patrimonium voor de volgende generatie, ook in deze soms moeilijke tijden die veel onzekerheid met zich meebrengen. Toen ik hem zelf voor de laatste maal zag in het ziekenhuis, amper 2 weken geleden, vroeg hij nog lachend of ik voor hem geen documenten had die ondertekend dienden te worden.
Jos, we hebben je al hard gemist, wij zullen je nog veel missen, maar we beloven met de kerkfabriek verder het pad te bewandelen dat je mee gestart bent, maar niet hebt kunnen afwerken. Je mag op ons rekenen. Als leden van de kerkfabriek wensen we ook onze oprechte deelneming te betuigen aan Joost en Stijn en hun respectievelijke echtgenote en vriendin, aan zijn lieve vriendin Erna, aan zijn vader, zijn schoonouders, zijn broer en zussen en al zijn familie en vrienden. We delen jullie lijden in gebed.
Noot van de redactie:
Bovenstaande tekst werd op de uitvaartplechtigheid voorgelezen door Bruno Verhelst, secretaris van de kerkfabriek Landskouter Sint-Agatha, aan zijn overleden voorzitter en vriend Jos Van Slycken. U kan ook de In Memoria lezen van Jos zijn collega’s van het Inbo (Instituut voor natuur- en bosonderzoek, waar Jos wetenschappelijk directeur was) via deze link.
Jos heeft ook bijgedragen aan de lancering en opbouw van deze ‘landskouterse post’, met zijn artikels over de restauratie van het kerkorgel (december 2005) en over het Aelmoeseneiebos (februari 2006 en maart 2006). Hij gaf ons ook regelmatig tips over onderwerpen (zoals “de rattenvangers van Landskouter”, artikels uit de edities van december 2006 en januari 2007), waarvoor onze dank.
