In dit jubileumjaar publiceren we in elke editie van de landskouterse post een artikel uit ons archief. In 2010 gingen we langs bij Luc en Marleen De Wilde-De Zutter. Hun serres in het midden van Landskouter zouden binnenkort afgebroken worden. Op die plaats kwam de nieuwe verkaveling/wijk Smeyersveld.
Luc en Marleen De Wilde-De Zutter zijn blij dat ze hun verhaal kunnen doen. Sinds de bekendmaking van de aanvraag voor het slopen van hun serres in de Lembergestraat en de verkavelingsaanvraag, zijn een aantal misverstanden ontstaan. Er werd gezegd dat ze failliet zijn, dat ze zouden onteigend zijn, dat ze zouden scheiden… Daar is niets van aan. Maar hoe zit het dan wel? We brengen u het verhaal van Luc en Marleen…
Luc is de vijfde generatie De Wilde in Landskouter. Zijn grootouders hadden een boerenhof, op de plaats waar nu hun huis staat (Lembergestraat 13). In 1961 zijn z’n ouders begonnen met een tuinbedrijf in Landskouter. Een jaar later wordt Luc geboren. Op zijn zestiende begint hij mee te werken in de bloemisterij en in 1981 trouwt Luc met Marleen De Zutter. Hij zou dan nog 3 jaar verder in loondienst werken bij z’n ouders.
In 1984 koopt Luc zich in en wordt mede-eigenaar van het bedrijf. Hij bouwt nieuwe serres voor een oppervlakte van 2.000 m². In 1997 koopt hij zijn ouders helemaal uit; de notariële akte splitst de ouderlijke woning van het tuinbedrijf. Marleen, die tot dan in een Gentse meubelzaak werkte, gaat vanaf nu meedraaien in de bloemisterij.
Omdat er in Landskouter geen uitbreidingsmogelijkheden meer zijn, worden elders tuinbedrijven gehuurd, onder andere op de Hundelgemsesteenweg in Merelbeke, de Poelstraat in Bottelare en in Melsen. Zo komt de totale serreoppervlakte van het bedrijf op 17.000 m². In 2002 wordt de eenmanszaak omgevormd tot een bvba.

Luc was enkele jaren terug het slachtoffer van een hartaanval. Hij moest het iets rustiger aan doen en vindt zelf dat de gedrevenheid – hoewel nog steeds aanwezig – toch al minder is als toen hij 40 jaar was. Vandaar de beslissing om wat af te bouwen. In Landskouter – de enige locatie die Luc en Marleen in eigendom hebben – hebben ze de mogelijkheid om de oppervlakte te verkavelen. Verkavelen, dat is ook iets wat je beter nu doet dan op je zestigste, niet? En zo kwam het besluit tot stand. Een eigen, nuchtere en realistische beslissing.
Die beslissing viel twee jaar geleden. Zo lang heeft het geduurd om alles te organiseren. Luc en Marleen vonden in Woningbouw Speybroeck een ideale partner om de verkaveling te verwezenlijken. Speybroeck had immers hun woning gebouwd (nadat ze 18 jaar hadden ingewoond bij de ouders van Luc) en hebben de nodige expertise.

De verkavelingsplannen moesten worden aangepast omdat de gemeente vroeg om de nieuwe straat, die de naam Smeyersveld zal dragen, te laten aansluiten op de achterkant van de Lembergestraat, die achter de serres loopt naar nummers 1A, B en C. De plannen werden samen met de aanvraag tot slopen van de serres eind augustus 2009 ingediend. De slopingsvergunning kwam er al in oktober 2009, maar op de verkavelingsvergunning wordt nog steeds gewacht.
Er moest immers een voetweg afgeschaft worden en onder andere door personeelstekort op de provincie heeft dat 15 maanden in beslag genomen. De aanvraag is eind mei door de gemeente doorgestuurd naar Stedebouw en men verwacht dat het nog een drietal maanden zal duren vooraleer alles rond is.
Afbraak serres
Intussen worden de serres afgebroken. Dat gebeurt door een Nederlandse firma die hierin gespecialiseerd is. Twee van de vier serres gaan naar Polen. Ook de chauffagebuizen (in totaal ongeveer 10 km !) zullen in Polen herbruikt worden als afsluiting. Het glas wordt hier in België herwerkt – de geringe waarde van het glas weegt niet op tegen de transportkosten. De firma zal ook het beton in de serres uitbreken.

Vóór de afbraak werden de serres ontruimd. Slechts een klein deel van de plantjes moest verhuisd worden naar de huurbedrijven, de rest is tijdig verkocht geweest. Luc en Marleen werken dus nu nog enkel in de twee tuinbedrijven die ze nog huren; de serreoppervlakte van de bvba is daarmee herleid tot 7.000 m². Marleen werkt voornamelijk in de Salisburylaan in Merelbeke waar Saintpaulia’s gekweekt worden. In de Edelarendries in Bottelare staat Marcel, de broer van Marleen. Luc pendelt tussen de twee locaties, naargelang het werk zijn aanwezigheid vereist.
90% voor export
Van de gekweekte plantjes vertrekt 90% naar het buitenland. Terwijl Marleen de boekhouding en administratie op zich neemt, behartigt Luc het commercieel aspect. Een keer per maand is er de beurs op de expo; Luc heeft ook een trouw cliënteel opgebouwd.
De sector is niet langer seizoensgebonden. Mits een goede planning kan men zich verzekeren van constant werk. Het jaar is een aaneenschakeling van internationale feestdagen. Na Valentijn volgt Moederdag in het oosten van Europa (maart) en dan in Engeland (begin april). Vervolgens is er Pasen, 1 mei, de Belgische en Franse Moederdag en 15 augustus. In de minder drukke periodes wordt dan opgepot, zeker naar Kerstmis toe. Het bedrijf werkt met enkele PWAers en jobstudenten tijdens de vakantieperiodes. Er zijn wel minder kandidaten voor vakantiejobs in vergelijking met vroeger.
“Het is een harde stiel, je moet dag en nacht paraat zijn”, aldus Luc. “Hoewel we ons werk heel graag doen, willen we onze kinderen hiermee niet opzadelen.” De dochter is net afgestudeerd en werkt in de immobiliën sector; de zoon in de horeca.
Intussen zijn 8 van de 13 kavels van de nieuwe verkaveling reeds “gereserveerd”; een succes gezien de serres nu pas afgebroken worden. Luc en Marleen zullen hun achtertuin wat uitbreiden en gaan nog een garage plaatsen rechts van hun woning.
“Vroeger als we thuiskwamen gingen we na ’t eten vaak nog even werken in de serres”, aldus Marleen. “Het is maar een paar stappen van onze achterdeur. Nu voelen we reeds de impact van onze beslissing. Als we thuis komen is het werk gedaan, hebben we rust. We worden ook niet meer gestoord door leveranciers die leveren op abnormale uren, omdat ze wisten dat we toch thuis waren.”
En met die rust na het werk hebben Marleen en Luc al een deel van hun doel bereikt.
