Niet het bijl maar een niet eens zo zware voorjaarsstorm zorgde er voor dat de oude reus ten onder ging.

Enkele weken geleden zag eigenaar Leo Valckenborg (Stuivenberg 32) een van de twee populieren onder oorverdovend gekraak omvallen als gevolg van een rukwind.

De beide bomen genoten reeds van een respectabele ouderdom: best een eeuw oud moest het gevallen exemplaar zijn.

De overgebleven populier tussen de Rooberg en de Stuivenberg, met links van hem zijn omgevallen broer

De eigenaar zei dat zijn vroegere buur de bejaarde E. Aelterman hem vertelde dat hij nog in zijn jonge jeugd de beide bomen had aangeplant. Hij was geboren in 1903 zodus zal 100 jaar ouderdom niet ver af zijn!

De bomen stonden er als wachters bij over de Stuivenberg neer kijkend, twee broers, onlosmakelijk met elkaar verbonden.

Een close up van de ontwortelde populier (foto Noel Minnaert)

Zij zagen oorlog en vrede aan zich voorbij gaan, trotseerden de heetste zomers en kraakten tijdens de ijzigste winters, overwonnen de zwaarste stormen tot nu…

Zijn stamomtrek meet bijna 4 meter bij een hoogte van ca 40 m. Nu staat zijn tweelingbroer er wat verweesd bij, de foto’s van de Stuivenberg zullen nooit meer dezelfde zijn.

In 2013 won Padre Renaat een prijs in de fotowedstrijd van de Ploegfeesten met dit plaatje uit 2007. Die toont beide populieren bij een besneeuwde kouter. (foto Renaat De Paepe)

Ik noem ze getuigebomen waarvan nog enkele Landskouter resten: de linde op de Boonakker, de kastanjereus in de pastorijtuin..

Alles keert terug naar de aarde zoals ook dit boommonument, alleen zij sterven rechtstaande!