Een monument van lokaal historisch belang
Bij mijn bezoek aan de gemeentelijke begraafplaats in Landskouter trok het grafmonument van de familie Strymeirsch mijn bijzondere aandacht. Een prachtig monument, dat uw aandacht trekt wanneer u het dorp binnen rijd. Het is nog in een vrij goede staat met uitzondering van het wit porseleinen Christus figuur aan het kruis, dat op diverse plaatsen gebroken is. Het monument op zich, dat meer dan 100 jaar oud is, vertelt ons zeer weinig van wie er begraven ligt. De namen van wie in het familiegraf Strymeirsch begraven liggen staan niet vermeld.
De familie Hendrik Strymeirsch was een landbouwersgezin die in de Kattestraat in Landskouter woonde. Hendrik Strymeirsch, in Landskouter geboren op 2-10-1837, was de zoon van Francies († Landskouter 18-01-1847) en Marie Theresia Lateur († Landskouter 31-03-1853).
Hij huwde te Landskouter op 27-01-1873 met Maria Clementina Eeckhout. Ook zij werd in Landskouter geboren op 7-03-1851 als de dochter van Joannes Baptiste en Marie Theresia Boterdaele. Haar moeder was op haar huwelijk niet aanwezig, die verbleef op dat ogenblik te Velzeke-Ruddershove Hendrik overleed te Landskouter op 7-07-1909.
Hun kinderen waren:
- Emilius Josephus, werd in Gent geboren op 22-03-1874. Overleden in Schaarbeek 21-07-1919.
- Arthur Josephus werd in Gent geboren op 24-03-1876.
- Marie Louise werd in Landskouter geboren op 21-08-1878. Zij overleed in Melle op 31-08-1905. Op het hof in de Kattestraat woonden ook de twee broers van Hendrik: Pieter Benedictus, geboren te Landskouter op 26-11-1826 en overleden te Gent op 18-04-1911, en Seraphinus, geboren te Landskouter op 4-04-1831. Hij overleed er op 25-03-1908.
Ingenieur Emiel Jozef Strymeersch was een van de invloedrijke mannen op de maatschappij. Door zijn tussenkomst werd zijn broer Arthur Joseph als “employé au chemin de fer” in het bedrijf tewerk gesteld. Arthur had intussen het huis in de Kattestraat verlaten en werd op 13-05-1908 in Sint-Jans-Molenbeek ingeschreven.
Het reizigersvervoer wilde bij de start maar niet vlotten
Uiteindelijk kon men in “de Gazette van Gent” lezen dat de spoorlijn voor het reizigersverkeer van Gent naar ’s Gravenbrakel op 20-01-1867 zal geopend worden.
Vanuit Gent en van uit Braine-Le-Comte vertrokken elke dag vier treinen. De uurregeling zag er als volgt uit:
- Vanuit Gent om: 5u; 9u30; 15u20; 18u50.
- Vanuit Braine-Le-Comte om 7u10; 9u07; 16u45; 20u15.
Alle treinen hielden halt in alle stations, behalve die van 9u30 uit Gent en deze van 16u45 uit Braine le Comte Deze treinen hielden halt in Melle, Landskouter, Sottegem en Maria Lierde. In normale omstandigheden werd het traject afgelegd in “zeven kwartieren tot twee uur”.
In een vroeger bijdrage vroeg ik me af waarom destijds twee indirecte treinen elke dag halt hielden te Landskouter, een dorp met een halte ter hoogte van de overweg en een café in de buurt. Gaf de heer Noël Minnaert uit Landskouter me destijds niet het antwoord toen hij het verhaal vertelde van Emiel Jozef.
Hij pendelde die vanuit Landskouter regelmatig naar Gent en Brussel. Van hem is het bekend dat de trein in Landskouter op zijn teken voor hem halt hield. Was het een teken of een groet naar de machinist en nam hij gewoon de indirecte trein die in Landskouter halt hielt?. Trouwens alle treinen stopten toen in Landskouter.
Ingenieur Strymeersch nam de in Landskouter de trein vermoedelijk in eerste of 2e klasse reisde. Rekening houdende met zijn vooraanstaande positie binnen de maatschappij is het niet uitgesloten dat voor hem de indirecte trein in Landskouter halt hield. Emiel Jozef Strymeersch overleed in Schaarbeek op 21-07-1919.
Wachten op een trein bleek van alle tijden te zijn!
Niet op 20-01 1867 maar twee dagen later op 22-01-1867 vertrok de trein uit Gent. De krant informeerde dat de exploitatie tussen Henegouwen en Vlaanderen met” eene zorgeloosheid die alle palen te buitengaat verliep” Er waren de problemen met de locomotief dat geen water had, wachten op andere treinen. Er was maar één stoomsleper beschikbaar. De reizigers van de pas in dienst genomen reizigersdienst hadden één uur in de wagons moeten wachten. Verscheidene heren eisten daarop hun geld terug. De trein van 9u 33 verliet pas de stad om 11u 30. De spoorlijn was toen in concessie gegeven aan de ”NV Compagnie du chemin de fer de Braine-le-Comte à Gand” (tot 27-01-1921).
In juli is het 101 jaar geleden dat ingenieur Strymeersch overleed. Mogen wij hopen dat dit historisch belangrijk graf door de zorgen van de gemeente Oosterzele als waardevol funerair erfgoed instant gehouden word. Wachten tot het verkommerd en dan verwijderen is geen optie.
Lucien De Smet is voorzitter van het Heemkundig Genootschap Land van Rode.
