In de laatste maand kreeg onze Sint-Agathakerk nieuwe buitenverlichting, nieuwe dakgoten en een nieuwe hellende toegang tot het kerkhof.
Begin oktober werden de spots die de Sint-Agathakerk ’s avonds verlichten vervangen. Sommigen werkten niet meer en de nieuwe spots zijn niet alleen spaarzamer maar ook feller. Het viel meteen op dat de kerk in nieuw licht baadde.
Twee jaar geleden werden de dakgoten van de kerktoren vernieuwd. Nu is het de beurt aan de andere dakgoten. Vandaar de steigers aan de kerk.
Vernieuwde hellende toegang tot kerkhof
Het hellend vlak dat toegang gaf tot het kerkhof vanuit de (parking van) de pastoriewoning is verwijderd. Bij de verbouwing van de pastoriewoning tot restaurant en B&B worden aan de straatkant immers extra parkeerplaatsen aangelegd.
Daarom werd de hoofdtoegang tot het kerhof heraangelegd. De kasseien werden herlegd tot een zacht hellend pad dat aansluit met het nieuwe voetpad van de Bakkerstraat.
In de aanloop naar Kerstmis kan je in en rond Landskouter genieten van allerlei activiteiten. Markten, drinks, misvieringen, traktorentocht, …
Het voorbije weekend organiseerden de Kerstvrienden van Patrick Van Damme hun 7e Kerstmarkt Oosterzele, in en rond de Ankerkerk in de Bavegemstraat. Zaterdagavond was er het kerstconcert ‘Winterklanken’ in de Sint-Agathakerk, met aansluitend receptie in feestzaal Agathea.
Kerstdrink in de pastorietuin
Volgend weekend nodigt het Seizoenscafé u uit om samen onze kerstboom aan te steken in de pastorietuin, vanaf 18u. We heffen het glas op de komende eindejaarsperiode. De Sint-Agathakerk blijft die avond open als je naar de kerststal wilt kijken of even wilt bezinnen.
Daags nadien op zondag 17 december organiseert de Rose of Sharon Church (ROSC) een kerstdienst met lof en aanbidding, eveneens in onze Sint-Agathakerk. Iedereen is welkom vanaf 13u; de dienst begint om 14u.
ROSC is een baptistenkerkgenootschap die vieringen organiseert doorheen het land.
Adventsverhaal op 2e kerstdag
Op tweede kerstdag dinsdag 26 december zakt de Sint-Michielsbeweging af naar onze Sint-Agathakerk voor een dubbel advents- en kerstverhaal. Dat gaat door tussen 15u en 17u, maar wegens het succes is er nog eentje gepland van 13u tot 15u. Je moet je wel inschrijven (met naam en aantal personen) via bellaciao26@gmail.com.
De Sint-Michielsbeweging wil binnen de katholieke Kerk jonge mensen begeleiden in hun geloofsgroei als christen. De Oosterzeelse afdeling is voornamelijk aktief in de Sint-Gangulphuskerk. Jonge christenen komen elke laatste zondag van de maand samen om eucharistie te vieren. Voor de kinderen wordt regelmatig Godly play voorzien.
Traktorentocht
De traktorentocht van de Landelijke Gilde Oosterzele doet dit jaar opnieuw Landskouter aan. Om 19u gaat de stoet van start in de Korte Ambachtstraat. Via Windeke en Moortsele trekt de stoet dan tussen 20u en 20u30 door Landskouter (Bakkerstraat en Rooberg).
Daarna trekt de stoet verder langs Gijzenzele en Anker. Afterparty in den Amb8.
Nieuwjaarsreceptie gemeente
Terwijl u de agenda aan het aanvullen bent, stellen we meteen ook de nieuwjaarsreceptie van de gemeente Oosterzele in het vooruitzicht. Dat gaat door bij onze buren in Gijzenzele op het Sint-Bavoplein op zondag 7 januari tussen 17u en 19u. Inschrijven via https://bit.ly/nieuwjaarinGijzenzele.
De Sint-Agathakerk is terug open. Er werd een nieuwe verwarmingsinstallatie geplaatst.
De vorige verwarmingsinstallatie was sterk verouderd en vormde zelfs een risico voor CO-uitstoot. Er werden vijf chauffagisten aangeschreven en uiteindelijk heeft De Boevere uit Merelbeke de installatie geplaatst.
Eenvoudig was het niet. Onder de sacristie bevindt zich een chauffagekelder. De vorige installatie moest uitgebroken worden en een nieuwe geplaatst — op maat van de afmetingen van de kelder. De doorgang in de vloer was beperkt en de elementen van de verwarmingsinstallatie moesten op maat gemaakt en per stuk neergedaald worden. In een van die stukken zat een fout, waardoor de installatie enkele weken vertraging opliep.
de nieuwe boiler- en verwarmingsinstallatie in de chauffagekelder van de Sint-Agathakerk
Tegelijkertijd werd de verwarming en de boiler gesplitst. Er is ook een CO-alarm geïnstalleerd, hoewel het risico met de nieuwe installatie sterk is gedaald.
Nu kan de kerk pronken met de nieuwe installatie van Mark Climate Technology. Standaard wordt de temperatuur op 12,5 °C gehouden, zodat het Van Peteghemorgel geen schade oploopt. Na het wegnemen van de oude installatie zakte de temperatuur in de kerk even tot 7°C.
Vroeger moest de verwarming reeds de dag vóór een viering aangezet worden. Met de nieuwe installatie kan dat de dag zelf gebeuren. De chauffage zuigt lucht aan in de zuidelijke zijbeuk en blaast warm vooraan aan het koor.
de warme lucht wordt vooraan in de kerk geblazen
De kerkfabriek — onder leiding van voorzitter Rudy Bockstaele — was al enkele jaren budget aan het opbouwen voor deze vernieuwing. Het is dan ook een dure operatie van ongeveer €45.000; deels gefinancierd door de Vlaanderen, deels door het werkingsbudget van de kerkfabriek.
De kerktoren van Sint-Agatha staat in de steigers. Er worden dakgoten geplaatst aan de kerktoren om insijpeling en schade aan de muren te vermijden.
Er hangen aan de Sint-Agathakerk dakgoten, maar niet onder het dak van de toren zelf. Dat zorgt naast wat insijpeling ook voor problemen aan de muren van de toren, vooral langs de zuidkant.
Om die reden is er beslist om een dakgoot aan te brengen om de regen op te vangen. Die zal dan omgeleid worden langs bestaande regenpijpen vlak naast de toren.
Subsidie Monumentenzorg
“De werken worden zoals gewoonlijk voor 70% gesubsidieerd door Monumentenzorg. De offerte wordt ingestuurd en het kan tot 120 dagen duren voor er een goedkeuring is van de dienst”, zegt de voorzitter van de kerkfabriek Rudy Bockstaele. “Met de stijgende prijzen brengt dat een ander probleem met zich mee. Nog voor de goedkeuring binnen is, laat de aannemer weten dat de prijzen van de herstelling en plaatsing reeds gestegen zijn”. Uiteindelijk werd een uitweg gevonden en worden de dakgoten eerstdaags geplaatst.
Op het einde van dit jaar staat een andere herstelling te wachten. Dan moet de verwarmingsinstallatie van de kerk vernieuwd worden.
Onze Sint-Agathakerk ligt er verlaten bij… of toch niet? De laatste zondagsmis van Padre Renaat dateert inmiddels van december 2018, bijna 2 jaar geleden. De kerk blijft wel dagelijks toegankelijk. Maar welke toekomst heeft ze?
Kerkenplan
In 2017 werd het gemeentelijk kerkenbeleidsplan voorgesteld. Oosterzele Sint-Gangulfus werd toen als hoofdkerk aangeduid, terwijl Landskouter aan een tweejaarlijkse evalutatie zou onderworpen worden wat betreft religieus gebruik. De kerk is immers eigendom van de gemeente Oosterzele. De kerk van Gijzenzele kreeg al een nieuwe bestemming; voor Moortsele wordt naar een koper gezocht. In Landskouter werden er geen regelmatige misvieringen meer georganiseerd sinds het vertrek van Padre Renaat.
Teken van leven
De kerk zou overwegen om onze Sint-Agatharkerk terug actief te gebruiken. Het is passender voor een kleiner aantal gelovigen in vergelijking met de grote kerken van Oosterzele of Bottelare. Schepen Martens zei in 2017 bij de voorstelling van het kerkenbeleidsplan: “In verband met de kerk van Landskouter veronderstelt het gemeentebestuur dat die nog geruime tijd een religieus gebruik zal kennen”. En we zijn de woorden van Padre Renaat niet vergeten bij diens afscheid in 2018. Hij stelde dat er in de Sint-Agathakerk al honderden jaren gebeden en gevierd wordt, en dat hij dit niet snel ziet eindigen.
de Sint-Agatherkerk
Tijdens deze coronacrisis worden er überhaupt geen missen georganiseerd in het land. Enkel begrafenissen en huwelijken in beperkte kring zijn mogelijk. De kerken blijven wel toegankelijk. Landskouter Sint-Agatha bleef reeds dagelijks open van 10u tot 18u als onderdeel van het Open Kerken project. Omdat het vroeger donker wordt, werd het sluitingsuur wel teruggebracht tot 16u tijdens de wintermaanden. Wegens corona mogen maar 4 personen tegelijk de kerk betreden.
Woorden van bezoekers
In de kerk ligt een gastenboek waar bezoekers een woord kunnen neerschrijven. Mensen laten er wekelijks hun indrukken achter.
Een oase van rust in deze kerk. Een prachtige afsluiter van een adembenemende fietsrit in deze heuvelachtige mooie streek. Ik kom terug.
Luc (Aalst)
Tijdens een coronawandeling uitgepijld door wandelclub Land van Rhode door de omgeving hier in Landskouter gekomen, kon niet weerstaan van voorbij die mooie 12e eeuwse kerk te gaan. Wat een prachtig interieur.
Ivan (Drongen)
Dankbaar dat we hier zo veel mooie vieringen mochten meemaken. Proficiat aan iedereen die deze stemmige bidplaats willen open houden. Hier kunnen wij nog altijd tot rust komen en biddend mediteren.
Vorige donderdag besliste de gemeenteraad over de modaliteiten van de verkoop van de pastoriewoning. Het wordt een openbare verkoop zonder hoger bod (dus in één zitting), georganiseerd door het kantoor van notaris Schaubroeck.
Burgemeester Van Durme verwacht dat de verkoop nog dit jaar kan afgerond worden.
Open Monumentendag op zondag 13 september
Op 13 september vindt de 32ste editie van Open Monumentendag plaats. Vanaf vandaag kan iedereen in het programma duiken. Wie een blik op het programma werpt, merkt als snel dat naast fysieke activiteiten zoals een wandeling, ook digitale beleving deel uitmaakt van Open Monumentendag 2020. Met 454 activiteiten in 330 monumenten in Vlaanderen belooft het een monumentaal slotfeest te worden van een zomer in eigen land.
Als activiteiten in de buurt zijn er onder andere een bunkerwandeling in Melle, rondleiding in de kerk van Sint-Lievens-Houtem en kinderzoektocht in Destelbergen. In Oosterzele zullen de Klep- en Windekemolen draaien en is er een fotozoektocht in Balegem.
Gouden huwelijk Noel en Magda
Begin juli vierden Noel en Magda Minnaert hun gouden huwelijksjubileum. Geheel in coronastijl. Proficiat!
Magda en Noel werden voor hun gouden huwelijksverjaardag verrast met een ritje in de oldtimer van André Roegiers
Op 20 januari organiseerde het Seizoenscafé haar eerste “nieuwjaarswensen” in de kerk, opgeluisterd door muziek gebracht door kinderen uit Landskouter. Daarna bood het een gratis nieuwjaarsreceptie aan in het IJzeren Hekken.
Met “nieuwjaarswensen” wilde het Seizoenscafé Landskouternaars samenbrengen in de kerk voor een niet-religieus event. Iedereen mocht zich aanbieden om nieuwjaar te wensen of iets voor te lezen.
Zo las Jille Steurbaut haar nieuwjaarsbrief voor en brachten ook Krista Bekaert en haar dochter Eva Vekeman nieuwjaarswensen. Zo ook Erna Tondeleir: nieuwjaarswensen namens OKRA. Antoine Heyerick las “het kaartspel” voor. Bart De Rijcke vroeg zich af wat er nu met de kerk zou (kunnen) gebeuren. Dirk Cottyn schetste op een emotionele manier de erosie van het verenigingsleven in ons dorp en het slinkend aantal plaatsen waar dorpsgenoten elkander kunnen ontmoeten. Sommige van deze teksten hebben we afzonderlijk gepubliceerd.
De toespraken werden afgewisseld met sfeervolle accordeonmuziek van Matisse Van Hoeylandt en de kinderen van Roswitha Gerbosch sloten af met een trio dwarsfluit-accordeon-saxofoon.
Er werd ook hulde gebracht aan Padre Renaat, die eind december als pastoor afscheid nam van zijn parochie en medio 2019 wellicht verhuist naar het Gentse.
Nieuwjaarsreceptie in IJzeren Hekken
Om 11u startte dan de nieuwjaarsreceptie in het IJzeren Hekken. Het bestuur van het Seizoenscafé zette haar sponsors in de bloemetjes, die de initiatieven van de organisatie financieel ondersteunen.
Gezellige nieuwjaarsreceptie in ’t IJzeren Hekken
Ook het programma van 2019 werd toegelicht. Naast de wintereditie zijn dit de data voor de volgende 3 seizoenen:
lente – zaterdag 30 maart – IJzeren Hekken
Eat & Meet 55+ : speciaal voor de ouderen organiseert het Seizoenscafé ’s middags een lunch met soep, stoverij met frieten en koffie met versnaperingen voor €15
’s avonds is er een Seizoenscafé voor iedereen!
zomer – zaterdag 22 juni – pastorietuin en Bakkerstraat
“Noche Flamenca” – Spaanse avond met eten, drank en muziek: in navolging van de Franse en Italiaanse avonden krijgt dit evenement een Zuid-Spaanse toets
herfst – zaterdag 12 oktober – vertelwandeling
vertelwandeling voor jong en oud door Landskouter bij volle maan
Meer info over de volgende activiteiten via facebook.com/seizoenscafe of seizoenscafe@landskouter.be.
Wanneer ik hier sta, hier zo, in dit prachtige kerkje van Landskouter, gaan mijn gedachten onmiddellijk uit naar Gustaaf Joos. Toen ik hier in 1987 kwam wonen, was hij hier ‘de’ pastoor. Pastoor??? Euh, excuseer mijn oneerbiedigheid. Zijn aanspreektittel was kanunnik… Je weet wel, die instinker op het spellingsexamen. En, ik leerde de heer kanunnik Joos kennen. Hij hield van de Kerk met GROTE ‘K’, en de Kerk voor de Groten (denk maar aan het euh… het huwelijk al hier in van de heer Lotigiers.), maar bovenal hield hij van zijn kerkje … met kleine ‘k’ . Hij is dan ook, de man die — op welke manier dan ook — er voor gezorgd heeft dat het kerkje geworden is… wat het, voor eeuwig, moest blijven.
Wanneer ik hier sta, beste mensen… hier zo, in dit prachtig kerkje van Landskouter, gaan mijn gedachten nog steeds naar kanunnik Joos. Meer bepaald naar het jaar 1997. Eén van mijn kinderen deed hier zijn plechtige communie. Akkoord, het was nogal een woelige bende vormelingen… En onze kanunnik, had er beter aan gedaan een ‘extra’ verzekering af te afsluiten, vooraleer hij die jongeren in huis haalde…. Ongehoord, ‘die jeugd van toen’.
Dirk Cottyn bij zijn voordracht tijdens “Nieuwjaarswensen”, een organisatie van het Seizoenscafé die poëzie en muziek in de kerk bracht (foto Jean-Pierre Fack)
Ze noemden het kerkkoor zelfs, onbeschaamd als ze waren, ‘de krakende stemmen’. En ook Joos moest tijdens de viering iets gemerkt hebben, spijts zijn hoorapparaat… Hij wou het koortje bijsturen… Maar, toen hij daar nog mee bezig was… Voelde het jonge volkje dat het toezicht was verslapt en… Ja, toen moest hij terug daar gaan ingrijpen. Ik zie het nog gebeuren: Hier het rimpelkoortje… Daar het jonge volkje… En daar de preekstoel. Zie je knobbel onderaan. Daar moest hij onder door… en dat lukte niet zo goed… “BOENK !” Dat was de eerste maal dat ik een ‘GOOD WAVE’, voelde bij de kerkgangers hier in Landskouter… Nog erger??? Ja!!! Toen hij dit kerkje hier uit kwam, werd hij bovendien nog eens aangeklampt door mijn moeder. Ze vroeg hem: “Wat scheelt er hier ? Is dit een communiefeest? Hier wordt niet gelachen, hier wordt niet gezongen… Een feest ??? Tarara…Het lijkt hier wel bisdom Bokrijk ? Enz….” Arme Joos…. Ja, ik ken de bolwassingen van mijn moeder maar al te goed…
Beste mensen, We staan hier dus nog steeds in het kerkje van Landskouter… Het kerkje van ‘Kardinaal’ Joos… Ja, ondertussen had hij een purperen keppeltje gekregen en… nog een paar andere builen opgelopen… maar dat zijn andere verhalen… Voor een ander keer misschien….
Beste mensen, Hier in Landskouter is de Kerk met grote ‘K’ op terugtocht. Wat we overhouden is dit prachtige kerkje, met kleine ‘k’. En beste mensen wie de wettelijke eigenaar ook mag zijn… weet dat dit kerkje er alleen maar was ‘van’ en ‘voor’ de mensen hier in dit kleine Landskouter. En ik vind dat we dat zo moeten houden !
Beste dorpsgenoten, Jullie zullen uit mijn woorden wel gemerkt hebben, dat kanunnik Joos en ik geen echte vrienden waren… Ik neem hiervoor volledig de schuld op mij: Ik drink bier… en hij dronk wijn… en ik rookte sigaretten terwijl hij liever een sigaar kreeg… Onze meningen lagen nu eenmaal decennia ver uit elkaar. Maar toch hadden we een zekere band met elkaar… Don Camillo en Peppone…
Maar monseigneur Joos, vandaag geef ik jou over één iets volmondig gelijk. Het gaat om het volgende: na 25 jaar gemeentefusie werd er in Het Nieuwsblad een reeks aan gewijd. De krant stelde zich de vraag: “Hoe voelen de kleine deelgemeenten zich nu, na 25 jaar fusie?” Jij werd ook geïnterviewd Gustaaf. En in jouw bijdrage toen, monseigneur, vergeleek jij, Landskouter met een… Ik citeer: “Een dormitorium”. Dat was jouw woordje, Latijn natuurlijk, om te zeggen dat men louter nog naar Landskouter kwam om te slapen. Eenmaal de twee kostwinners en de kinderen de sectionele poort achter zich hadden gesloten, kwamen ze niet meer buiten. Landskouter was er alleen nog om te slapen…
Nochtans: toen was er nog een bloeiend verenigingsleven hier. Ik herinner me zelfs de nieuwjaarsrecepties, oorspronkelijk van de Bond van Grote en Jonge Gezinnen. Die waren gratis voor iedereen en met de jaren groeiden die uit, tot uiteindelijk bijna alle verenigingen er aan deel namen.
Toen, waren er nog 8. En Hof ter Beuken, het vroegere dorpscafé, deed ook mee. Zij leverden er toen, gratis, de aperitiefhapjes. Let wel, die recepties gingen toen niet door in het IJzeren Hekken, niet in Hof ter Beuken, maar in de Vrije Basisschool! De huurprijs voor een ganse dag bedroeg toen, omgerekend: 12,50 €…
Eerwaarde heer Joos, Monseigneur, Vorige week, was ik uiteindelijk nog eens in jouw kerkje, naar aanleiding van deze nieuwjaarsreceptie van het Seizoenscafé. Ik liep hier rond, snoof de histories op, en ik legde mijn oor te luisteren aan jouw biechtstoel. Ik dacht: mocht deze biechtstoel kunnen praten mocht hij niet gebonden zijn aan het biechtgeheim, zouden we niet beter begrijpen wat hier allemaal gebeurt achter de schermen in Landskouter?
Toen ik hier kwam wonen in 1987 was er meer … qua publieke ruimte waar mensen elkaar nog konden ontmoeten. Er was toen nog een winkeltje, een voetbalveld en een dorpscafé. Er was het oud gemeenteschooltje met speelplaats voor de kinderen, …er was het oud gemeentehuis… allemaaal openbare ruimte van voor de fusie. Wanneer je vroeger op wandel was in de Rooberg kon je in geval van nood telefoneren want, er stond een telefooncel…. Al dit is stilletjes aan verdwenen, stilletjes aan, terwijl Landskouter sliep… en wat kregen we er voor in de plaats… Op een zeker moment werd zelfs ons stationnetje afgenomen.
Beste mensen van Landskouter, let op wat er nog allemaal staat te gebeuren. De grote uitverkoop is nog niet voorbij. De kerk en pastorij met tuin, een beschermd dorpsgezicht, werd verkaveld. Straks hebben we hier alleen nog maar een mooie waardevolle kerk waar een herbestemming voor gezocht moet worden… Nee, ik wil er geen kruidenierswinkel Gerarda 2.0 van maken… Maar zonder bijhorende pastorij zal dit kerkje onbruikbaar en waardeloos worden…
Beste mensen, Onlangs startte het gemeentebestuur met het initiatief “Koester je plekje”. Wel als er hier één plekje is dat wij hier moeten koesteren, dan is dit ons kerkje, met pastorij en tuin als één geheel En voor dit geheel moeten we een herbestemming zien te vinden, een herbestemming in functie van de inwoners hier. Het mag geen uitverkoop worden om de gemeentekas te spijzen. Er is hier al genoeg verdwenen. Let op mijn woorden, straks verdwijnt hier ook nog onze rode postbus en moeten we volgend jaar naar Oosterzele om onze nieuwjaarsbrief te posten.
Beste dorpsgenoten, wordt wakker! Open jullie ogen en zie wat er gebeurt.
Beste mensen, Landskouter is meer dan een slaapzaal.
(dit is de toespraak van Erna Tondeleir, voorzitter OKRA, tijdens “Nieuwjaarswensen” op 20 januari 2019)
Goede morgen beste mensen
Ik ga mezelf even voorstellen, ik vertegenwoordig Okra Landskouter een vereniging voor 55+. Okra betekent: de O van Open, de K van Kristelijk, de R van Respectvol, de A van Actief.
We zijn als vereniging in Landskouter begonnen op 15 maart 1978. Ons doel toen en nu is mensen met een jaartje meer samen te brengen. Wij willen actief, sportief en gezond in het leven staan. Vriendschap en sociale contacten staan bij ons centraal.
Ik ga nu in naam van Okra een nieuwjaarswens uitbrengen. Ik wens je een gelukkig Nieuwjaar. Maar wat wens ik je meer toe? Wat is geluk voor jou? Is dat een goede gezondheid? Of wat je jezelf wenst? Dat zijn van die gemeenplaatsen waar niemand iets mee is.
Een gelukkig Nieuwjaar! Het zou kunnen zijn dat je jezelf met nieuwe ogen bekijkt, dat je gelooft in je mogelijkheden om je te verbeteren, dat je ziet dat je iets betekent voor je partner en je kinderen, maar ook dat je gerespecteerd wordt op je werk,,dat je gewaardeerd wordt om wie je bent.
OKRA Landskouter bij hun kerstlunch in December met rechts vooraan voorzitter Erna Tondeleir
Een gelukkig Nieuwjaar! Het zou kunnen zijn dat je opnieuw geluk vindt in de dingen die er echt toe doen: in het gezin, de vriendschap, het begrijpen van elkaar, in de zorg voor wie je nodig heeft, in het genieten beetje voor beetje… en noem maar op!
En als je toch erge dingen gebeuren, wens ik je dat je toch hoop, geloof en liefde vindt om met Gods steun wat hierboven staat te beleven.
Een hartewens. Bidden wij voor elkaar dat wij in dit nieuwe jaar mogen zijn: jong genoeg om geestdriftig te blijven, wijs genoeg om te kiezen voor het goede en het schone, groot genoeg om over onze kleine inspanningen heen te stappen, klein genoeg om verwonderd te kunnen zijn, persoonlijk genoeg om geen massamens te worden, vroom genoeg om te bidden en het anderen te leren, begrijpend genoeg om veel te kunnen vergeven, sterk genoeg om zwakken te steunen, liefdevol genoeg om anderen te helpen, hoopvol genoeg om te geloven in de toekomst, gelovig genoeg om het met God en de mensen te wagen, hartelijk genoeg om dit elk-ander te wensen.
(dit is de voordracht van Antoine Heyerick, voorzitter kaartmaatschappij Aelmoesenijevrienden, tijdens “Nieuwjaarswensen” op 20 januari 2019)
Het was in de tweede wereldoorlog. Een groep soldaten kwam terug van een patrouille en arriveerde in een klein dorp. De volgende morgen, zondag, ging een aantal van hen onder leiding van een sergeant naar de kerk. Nadat de geestelijke een gebed had gelezen begon hij de preken. Die jongens die een kerkboek hadden, haalden het tevoorschijn. Maar een van hen had alleen maar een spel kaarten bij zich dat hij voor zich uitspreidde. De sergeant zag wat hij deed en zei dat hij de kaarten weg moest doen.
Na afloop van de dienst werd de soldaat gestraft en bij de officier militaire politie gebracht. “Waarom heeft u hem hier gebracht, sergeant?”, vroeg de officier. Hij zat te kaarten in de kerk”, was het antwoord. “Wat heb je daarop te zeggen, knaap?”, zei de luitenant. “Heel veel”, was het antwoord van de bewuste soldaat. “Dat zullen we hopen, want als je geen deugdelijke reden hebt, dan zal ik je strenger straffen dan wie ook.” De soldaat zei: “Luitenant, ik ben zes dagen op patrouille geweest. Ik had geen bijbel of kerkboek, maar ik hoop u te kunnen overtuigen van de oprechtheid van mijn bedoelingen”. Nadat hij dit had gezegd, begon hij zijn verhaal…
Antoine Heyerick tijdens “nieuwjaarswensen” in de Sint-Agathakerk (foto Jean-Pierre Fack)
“Kijk luitenant, als ik naar de aas van het spel kijk, dan weet ik dat er maar één God is, en de twee vertelt me dat de bijbel in twee delen verdeeld is: het oude en het nieuwe testament. Als ik de drie zie, dan denk ik aan de Vader, de Zoon en de Heilige Geest. De vier herinnert me aan de vier evangelisten die het woord predikten: Mattheus, Marcus, Lucas en Johannes. De vijf doet me denken aan de vijf wijze maagden die hun lamp brandend hielden en gespaard bleven. Vijf van de tien waren dwaas en werden verstoten; de overige vijf bleven gespaard. Zes, dat zijn de zes dagen waarin God de hemel en aarde heeft gemaakt. Zeven herinnert me aan de zevende dag, de rustdag. De acht doet me denken aan de acht mensen die gered werden toen de aarde vernietigd werd. Het waren Noach, z’n vrouw, z’n zonen en hun vrouwen. bij de negen denk ik aan de melaatsen die onze Redder reinigde van de zonden, en negen van de tien bedankten Hem zelfs niet. Bij tien denk ik aan de tien geboden die Mozes op de stenen tafelen ontving.”
“Zie ik de koning, dan weet ik dat er slecht één grote Koning is. De vrouw herinnert me aan moeder Maria, koningin van de hemel. De boer van het spel is de duivel. Als ik de tekens op de kaarten tel dan kom ik tot 365, de dagen van het jaar. Er zijn 52 kaarten, de weken van het jaar. Vier kleuren zijn er, vier weken in een maand. Er wijn twaalf kaarten met een afbeelding, dat wil dus zeggen: twaalf maanden in een jaar. Ook zijn er dertien troeven in een spel, dertien weken in een kwartaal. Ziet u, luitenant, m’n spelkaarten betekenen voor mij een bijbel, een almenak en een kerkboek tegelijk.”
Beste mensen, dit was een waar verhaal. Ik weet het zeker want die soldaat, dat was ik.
