De bedrijfsgilde Oosterzele – Melle – Merelbeke had enige tijd geleden een vergadering gepland rond IHD en PAS met consulent Karen Verplancke uit Beervelde. Als kersverse ‘schoonste boerin van Vlaanderen’ kon Karen woensdagavond 21 januari, op haar eerste vergadering na haar verkiezing, op Oosterzeelse bodem de krachlijnen van de beslissingen rond IHD en PAS uiteen zetten.
Voorafgaand aan de vergadering werd ‘schoonste boerin’ Karen Verplancke gefeliciteerd en gelauwerd met haar overwinning door het bestuur van de bedrijfsgilde Oosterzele – Melle – Merelbeke. Ook de burgemeester van Oosterzele, Johan Van Durme, en schepen voor land- en tuinbouw Els De Turck kwamen met felicitaties en een bemoedigend woord voor de consulente en de landbouwers. De Schoonste Boerin is een initiatief van de landbouwsector om haar image en het boerenleven een stevige duw in de rug te geven.
Schepen Els De Turck, burgemeester Johan Van Durme en ‘schoonste boerin’ Karin Verplancke met de bedrijfsgilde van Oosterzele-Melle-Merelbeke (foto Danny De Lobelle)
Tijdens de vergadering werd vlug duidelijk dat de impact voor de sector groot is, wanneer het Europees natuurbeleid niet wordt nageleefd. De Vlaamse overheid heeft instandhoudingsdoelstellingen (IHD) goedgekeurd en wil daarmee de stikstofproductie van veeteeltbedrijven aan banden leggen. Zo heeft iedere veeteler in Vlaanderen een groen, oranje of rode PAS (pragmatische aanpak stikstof)-brief gekregen. Dit betekent dat bedrijven met een brief met code rood met sluiting bedreigd worden bij het hernieuwen van de vergunningen. Zo zijn er heel wat bedrijven in Vlaanderen. Bij code oranje moet er worden bewezen dat er stikstofreductie is bij hernieuwing van de milieuvergunning (lees inkrimping). Veeteeltbedrijven met code groen mogen verder uitgebaat worden, maar bij een uitbreiding van de vergunning kunnen die ook in de problemen komen als ze te dicht bij een habitat-gebied liggen.
Zo zijn er in Oosterzele – Melle – Merelbeke enkele bedrijven met een oranje PAS-brief. Jonge bedrijfsleiders met al dan niet een gezin die van vandaag op morgen in een heel onzekere situatie terechtkomen. Zij liggen plotseling te dicht bij een natuurgebied, waarover de overheid nog geen duidelijkheid schept. Wat met vergoedingen, compensaties of de minwaarde van het bedrijf?
De landbouwsector vreest dat het een zeer grote tol zal betalen voor de ‘speciale plantjes’ en ‘uitzonderlijke diertjes of wezentjes’ en dat dit een effect zal hebben op de voedselproductie.
