Op 20 januari organiseerde het Seizoenscafé haar eerste “nieuwjaarswensen” in de kerk, opgeluisterd door muziek gebracht door kinderen uit Landskouter. Daarna bood het een gratis nieuwjaarsreceptie aan in het IJzeren Hekken.
Met “nieuwjaarswensen” wilde het Seizoenscafé Landskouternaars samenbrengen in de kerk voor een niet-religieus event. Iedereen mocht zich aanbieden om nieuwjaar te wensen of iets voor te lezen.
Zo las Jille Steurbaut haar nieuwjaarsbrief voor en brachten ook Krista Bekaert en haar dochter Eva Vekeman nieuwjaarswensen. Zo ook Erna Tondeleir: nieuwjaarswensen namens OKRA. Antoine Heyerick las “het kaartspel” voor. Bart De Rijcke vroeg zich af wat er nu met de kerk zou (kunnen) gebeuren. Dirk Cottyn schetste op een emotionele manier de erosie van het verenigingsleven in ons dorp en het slinkend aantal plaatsen waar dorpsgenoten elkander kunnen ontmoeten. Sommige van deze teksten hebben we afzonderlijk gepubliceerd.
De toespraken werden afgewisseld met sfeervolle accordeonmuziek van Matisse Van Hoeylandt en de kinderen van Roswitha Gerbosch sloten af met een trio dwarsfluit-accordeon-saxofoon.
Er werd ook hulde gebracht aan Padre Renaat, die eind december als pastoor afscheid nam van zijn parochie en medio 2019 wellicht verhuist naar het Gentse.
Nieuwjaarsreceptie in IJzeren Hekken
Om 11u startte dan de nieuwjaarsreceptie in het IJzeren Hekken. Het bestuur van het Seizoenscafé zette haar sponsors in de bloemetjes, die de initiatieven van de organisatie financieel ondersteunen.
Gezellige nieuwjaarsreceptie in ’t IJzeren Hekken
Ook het programma van 2019 werd toegelicht. Naast de wintereditie zijn dit de data voor de volgende 3 seizoenen:
lente – zaterdag 30 maart – IJzeren Hekken
Eat & Meet 55+ : speciaal voor de ouderen organiseert het Seizoenscafé ’s middags een lunch met soep, stoverij met frieten en koffie met versnaperingen voor €15
’s avonds is er een Seizoenscafé voor iedereen!
zomer – zaterdag 22 juni – pastorietuin en Bakkerstraat
“Noche Flamenca” – Spaanse avond met eten, drank en muziek: in navolging van de Franse en Italiaanse avonden krijgt dit evenement een Zuid-Spaanse toets
herfst – zaterdag 12 oktober – vertelwandeling
vertelwandeling voor jong en oud door Landskouter bij volle maan
Meer info over de volgende activiteiten via facebook.com/seizoenscafe of seizoenscafe@landskouter.be.
Wanneer ik hier sta, hier zo, in dit prachtige kerkje van Landskouter, gaan mijn gedachten onmiddellijk uit naar Gustaaf Joos. Toen ik hier in 1987 kwam wonen, was hij hier ‘de’ pastoor. Pastoor??? Euh, excuseer mijn oneerbiedigheid. Zijn aanspreektittel was kanunnik… Je weet wel, die instinker op het spellingsexamen. En, ik leerde de heer kanunnik Joos kennen. Hij hield van de Kerk met GROTE ‘K’, en de Kerk voor de Groten (denk maar aan het euh… het huwelijk al hier in van de heer Lotigiers.), maar bovenal hield hij van zijn kerkje … met kleine ‘k’ . Hij is dan ook, de man die — op welke manier dan ook — er voor gezorgd heeft dat het kerkje geworden is… wat het, voor eeuwig, moest blijven.
Wanneer ik hier sta, beste mensen… hier zo, in dit prachtig kerkje van Landskouter, gaan mijn gedachten nog steeds naar kanunnik Joos. Meer bepaald naar het jaar 1997. Eén van mijn kinderen deed hier zijn plechtige communie. Akkoord, het was nogal een woelige bende vormelingen… En onze kanunnik, had er beter aan gedaan een ‘extra’ verzekering af te afsluiten, vooraleer hij die jongeren in huis haalde…. Ongehoord, ‘die jeugd van toen’.
Dirk Cottyn bij zijn voordracht tijdens “Nieuwjaarswensen”, een organisatie van het Seizoenscafé die poëzie en muziek in de kerk bracht (foto Jean-Pierre Fack)
Ze noemden het kerkkoor zelfs, onbeschaamd als ze waren, ‘de krakende stemmen’. En ook Joos moest tijdens de viering iets gemerkt hebben, spijts zijn hoorapparaat… Hij wou het koortje bijsturen… Maar, toen hij daar nog mee bezig was… Voelde het jonge volkje dat het toezicht was verslapt en… Ja, toen moest hij terug daar gaan ingrijpen. Ik zie het nog gebeuren: Hier het rimpelkoortje… Daar het jonge volkje… En daar de preekstoel. Zie je knobbel onderaan. Daar moest hij onder door… en dat lukte niet zo goed… “BOENK !” Dat was de eerste maal dat ik een ‘GOOD WAVE’, voelde bij de kerkgangers hier in Landskouter… Nog erger??? Ja!!! Toen hij dit kerkje hier uit kwam, werd hij bovendien nog eens aangeklampt door mijn moeder. Ze vroeg hem: “Wat scheelt er hier ? Is dit een communiefeest? Hier wordt niet gelachen, hier wordt niet gezongen… Een feest ??? Tarara…Het lijkt hier wel bisdom Bokrijk ? Enz….” Arme Joos…. Ja, ik ken de bolwassingen van mijn moeder maar al te goed…
Beste mensen, We staan hier dus nog steeds in het kerkje van Landskouter… Het kerkje van ‘Kardinaal’ Joos… Ja, ondertussen had hij een purperen keppeltje gekregen en… nog een paar andere builen opgelopen… maar dat zijn andere verhalen… Voor een ander keer misschien….
Beste mensen, Hier in Landskouter is de Kerk met grote ‘K’ op terugtocht. Wat we overhouden is dit prachtige kerkje, met kleine ‘k’. En beste mensen wie de wettelijke eigenaar ook mag zijn… weet dat dit kerkje er alleen maar was ‘van’ en ‘voor’ de mensen hier in dit kleine Landskouter. En ik vind dat we dat zo moeten houden !
Beste dorpsgenoten, Jullie zullen uit mijn woorden wel gemerkt hebben, dat kanunnik Joos en ik geen echte vrienden waren… Ik neem hiervoor volledig de schuld op mij: Ik drink bier… en hij dronk wijn… en ik rookte sigaretten terwijl hij liever een sigaar kreeg… Onze meningen lagen nu eenmaal decennia ver uit elkaar. Maar toch hadden we een zekere band met elkaar… Don Camillo en Peppone…
Maar monseigneur Joos, vandaag geef ik jou over één iets volmondig gelijk. Het gaat om het volgende: na 25 jaar gemeentefusie werd er in Het Nieuwsblad een reeks aan gewijd. De krant stelde zich de vraag: “Hoe voelen de kleine deelgemeenten zich nu, na 25 jaar fusie?” Jij werd ook geïnterviewd Gustaaf. En in jouw bijdrage toen, monseigneur, vergeleek jij, Landskouter met een… Ik citeer: “Een dormitorium”. Dat was jouw woordje, Latijn natuurlijk, om te zeggen dat men louter nog naar Landskouter kwam om te slapen. Eenmaal de twee kostwinners en de kinderen de sectionele poort achter zich hadden gesloten, kwamen ze niet meer buiten. Landskouter was er alleen nog om te slapen…
Nochtans: toen was er nog een bloeiend verenigingsleven hier. Ik herinner me zelfs de nieuwjaarsrecepties, oorspronkelijk van de Bond van Grote en Jonge Gezinnen. Die waren gratis voor iedereen en met de jaren groeiden die uit, tot uiteindelijk bijna alle verenigingen er aan deel namen.
Toen, waren er nog 8. En Hof ter Beuken, het vroegere dorpscafé, deed ook mee. Zij leverden er toen, gratis, de aperitiefhapjes. Let wel, die recepties gingen toen niet door in het IJzeren Hekken, niet in Hof ter Beuken, maar in de Vrije Basisschool! De huurprijs voor een ganse dag bedroeg toen, omgerekend: 12,50 €…
Eerwaarde heer Joos, Monseigneur, Vorige week, was ik uiteindelijk nog eens in jouw kerkje, naar aanleiding van deze nieuwjaarsreceptie van het Seizoenscafé. Ik liep hier rond, snoof de histories op, en ik legde mijn oor te luisteren aan jouw biechtstoel. Ik dacht: mocht deze biechtstoel kunnen praten mocht hij niet gebonden zijn aan het biechtgeheim, zouden we niet beter begrijpen wat hier allemaal gebeurt achter de schermen in Landskouter?
Toen ik hier kwam wonen in 1987 was er meer … qua publieke ruimte waar mensen elkaar nog konden ontmoeten. Er was toen nog een winkeltje, een voetbalveld en een dorpscafé. Er was het oud gemeenteschooltje met speelplaats voor de kinderen, …er was het oud gemeentehuis… allemaaal openbare ruimte van voor de fusie. Wanneer je vroeger op wandel was in de Rooberg kon je in geval van nood telefoneren want, er stond een telefooncel…. Al dit is stilletjes aan verdwenen, stilletjes aan, terwijl Landskouter sliep… en wat kregen we er voor in de plaats… Op een zeker moment werd zelfs ons stationnetje afgenomen.
Beste mensen van Landskouter, let op wat er nog allemaal staat te gebeuren. De grote uitverkoop is nog niet voorbij. De kerk en pastorij met tuin, een beschermd dorpsgezicht, werd verkaveld. Straks hebben we hier alleen nog maar een mooie waardevolle kerk waar een herbestemming voor gezocht moet worden… Nee, ik wil er geen kruidenierswinkel Gerarda 2.0 van maken… Maar zonder bijhorende pastorij zal dit kerkje onbruikbaar en waardeloos worden…
Beste mensen, Onlangs startte het gemeentebestuur met het initiatief “Koester je plekje”. Wel als er hier één plekje is dat wij hier moeten koesteren, dan is dit ons kerkje, met pastorij en tuin als één geheel En voor dit geheel moeten we een herbestemming zien te vinden, een herbestemming in functie van de inwoners hier. Het mag geen uitverkoop worden om de gemeentekas te spijzen. Er is hier al genoeg verdwenen. Let op mijn woorden, straks verdwijnt hier ook nog onze rode postbus en moeten we volgend jaar naar Oosterzele om onze nieuwjaarsbrief te posten.
Beste dorpsgenoten, wordt wakker! Open jullie ogen en zie wat er gebeurt.
Beste mensen, Landskouter is meer dan een slaapzaal.
(dit is de toespraak van Erna Tondeleir, voorzitter OKRA, tijdens “Nieuwjaarswensen” op 20 januari 2019)
Goede morgen beste mensen
Ik ga mezelf even voorstellen, ik vertegenwoordig Okra Landskouter een vereniging voor 55+. Okra betekent: de O van Open, de K van Kristelijk, de R van Respectvol, de A van Actief.
We zijn als vereniging in Landskouter begonnen op 15 maart 1978. Ons doel toen en nu is mensen met een jaartje meer samen te brengen. Wij willen actief, sportief en gezond in het leven staan. Vriendschap en sociale contacten staan bij ons centraal.
Ik ga nu in naam van Okra een nieuwjaarswens uitbrengen. Ik wens je een gelukkig Nieuwjaar. Maar wat wens ik je meer toe? Wat is geluk voor jou? Is dat een goede gezondheid? Of wat je jezelf wenst? Dat zijn van die gemeenplaatsen waar niemand iets mee is.
Een gelukkig Nieuwjaar! Het zou kunnen zijn dat je jezelf met nieuwe ogen bekijkt, dat je gelooft in je mogelijkheden om je te verbeteren, dat je ziet dat je iets betekent voor je partner en je kinderen, maar ook dat je gerespecteerd wordt op je werk,,dat je gewaardeerd wordt om wie je bent.
OKRA Landskouter bij hun kerstlunch in December met rechts vooraan voorzitter Erna Tondeleir
Een gelukkig Nieuwjaar! Het zou kunnen zijn dat je opnieuw geluk vindt in de dingen die er echt toe doen: in het gezin, de vriendschap, het begrijpen van elkaar, in de zorg voor wie je nodig heeft, in het genieten beetje voor beetje… en noem maar op!
En als je toch erge dingen gebeuren, wens ik je dat je toch hoop, geloof en liefde vindt om met Gods steun wat hierboven staat te beleven.
Een hartewens. Bidden wij voor elkaar dat wij in dit nieuwe jaar mogen zijn: jong genoeg om geestdriftig te blijven, wijs genoeg om te kiezen voor het goede en het schone, groot genoeg om over onze kleine inspanningen heen te stappen, klein genoeg om verwonderd te kunnen zijn, persoonlijk genoeg om geen massamens te worden, vroom genoeg om te bidden en het anderen te leren, begrijpend genoeg om veel te kunnen vergeven, sterk genoeg om zwakken te steunen, liefdevol genoeg om anderen te helpen, hoopvol genoeg om te geloven in de toekomst, gelovig genoeg om het met God en de mensen te wagen, hartelijk genoeg om dit elk-ander te wensen.
(dit is de voordracht van Antoine Heyerick, voorzitter kaartmaatschappij Aelmoesenijevrienden, tijdens “Nieuwjaarswensen” op 20 januari 2019)
Het was in de tweede wereldoorlog. Een groep soldaten kwam terug van een patrouille en arriveerde in een klein dorp. De volgende morgen, zondag, ging een aantal van hen onder leiding van een sergeant naar de kerk. Nadat de geestelijke een gebed had gelezen begon hij de preken. Die jongens die een kerkboek hadden, haalden het tevoorschijn. Maar een van hen had alleen maar een spel kaarten bij zich dat hij voor zich uitspreidde. De sergeant zag wat hij deed en zei dat hij de kaarten weg moest doen.
Na afloop van de dienst werd de soldaat gestraft en bij de officier militaire politie gebracht. “Waarom heeft u hem hier gebracht, sergeant?”, vroeg de officier. Hij zat te kaarten in de kerk”, was het antwoord. “Wat heb je daarop te zeggen, knaap?”, zei de luitenant. “Heel veel”, was het antwoord van de bewuste soldaat. “Dat zullen we hopen, want als je geen deugdelijke reden hebt, dan zal ik je strenger straffen dan wie ook.” De soldaat zei: “Luitenant, ik ben zes dagen op patrouille geweest. Ik had geen bijbel of kerkboek, maar ik hoop u te kunnen overtuigen van de oprechtheid van mijn bedoelingen”. Nadat hij dit had gezegd, begon hij zijn verhaal…
Antoine Heyerick tijdens “nieuwjaarswensen” in de Sint-Agathakerk (foto Jean-Pierre Fack)
“Kijk luitenant, als ik naar de aas van het spel kijk, dan weet ik dat er maar één God is, en de twee vertelt me dat de bijbel in twee delen verdeeld is: het oude en het nieuwe testament. Als ik de drie zie, dan denk ik aan de Vader, de Zoon en de Heilige Geest. De vier herinnert me aan de vier evangelisten die het woord predikten: Mattheus, Marcus, Lucas en Johannes. De vijf doet me denken aan de vijf wijze maagden die hun lamp brandend hielden en gespaard bleven. Vijf van de tien waren dwaas en werden verstoten; de overige vijf bleven gespaard. Zes, dat zijn de zes dagen waarin God de hemel en aarde heeft gemaakt. Zeven herinnert me aan de zevende dag, de rustdag. De acht doet me denken aan de acht mensen die gered werden toen de aarde vernietigd werd. Het waren Noach, z’n vrouw, z’n zonen en hun vrouwen. bij de negen denk ik aan de melaatsen die onze Redder reinigde van de zonden, en negen van de tien bedankten Hem zelfs niet. Bij tien denk ik aan de tien geboden die Mozes op de stenen tafelen ontving.”
“Zie ik de koning, dan weet ik dat er slecht één grote Koning is. De vrouw herinnert me aan moeder Maria, koningin van de hemel. De boer van het spel is de duivel. Als ik de tekens op de kaarten tel dan kom ik tot 365, de dagen van het jaar. Er zijn 52 kaarten, de weken van het jaar. Vier kleuren zijn er, vier weken in een maand. Er wijn twaalf kaarten met een afbeelding, dat wil dus zeggen: twaalf maanden in een jaar. Ook zijn er dertien troeven in een spel, dertien weken in een kwartaal. Ziet u, luitenant, m’n spelkaarten betekenen voor mij een bijbel, een almenak en een kerkboek tegelijk.”
Beste mensen, dit was een waar verhaal. Ik weet het zeker want die soldaat, dat was ik.
Op maandag 18 februari organiseert EVA Oosterzele in samenwerking met de Gezinsbond en Femma Oosterzele een lezing over veggie of vegan eetpatronen in het IJzeren Hekken om 19u30. Spreker van dienst is voedseldeskundige Silke Desaever.
Vleesvermindering staat hoog op de klimaatagenda, maar hoe zet je die stap nu praktisch? Wat als je kind of tiener het veggie idee oppikte tijdens een van de klimaatmarsen en plots geen vlees of vis meer wil eten? Of wat als je zelf je vader en moeder wil overhalen een meer plantaardige en klimaatvriendelijke toer op te gaan?
Dan heb je nood aan wat stevige achtergrondinformatie over hoe je een volwaardige veggie of vegan maaltijd kan samenstellen. Wat zijn de juiste eiwitbronnen? Wat met vitamine B12? Hoe neem je voldoende ijzer op? Moet melk nog om botbreuken te voorkomen?
In Oosterzele sloegen Femma, de Gezinsbond en EVA Oosterzele alvast de handen in elkaar om een duidelijk antwoord op deze vragen te formuleren. De drie Oosterzeelse verenigingen organiseren namelijk op 18 februari een lezing door voedingsdeskundige Silke Desaever die aan de hand van theorie en praktische tips & tricks inzoomt op de voordelen maar ook de aandachtspunten van een vegetarisch en veganistisch eetpatroon.
De lezing is zowel geschikt voor jongeren als ouders en er wordt voldoende tijd voorzien om ook persoonlijke voedingsgerelateerde vragen te stellen. EVA Oosterzele voorziet daarnaast een veggie hapje om meteen te proeven van de veggie en veganistische informatie. De lezing vindt plaats op 18 februari om 19.30u in het Ijzeren Hekken te Landskouter. Voor meer info en inschrijving kan je terecht bij bart.vanoost@skynet.be
Jarenlang mocht Landskouter de openingskoers Omloop Het Nieuwsblad verwelkomen. Op zaterdag 2 maart laat de koers ons dorp letterlijk links liggen. Het rijdt in Moortsele rechtdoor en via De Spiegel naar Oosterzele.
De eerste koers van het wielerseizoen is traditioneel de Omloop Het Nieuwsblad. Die vertrekt in Gent en trekt dan zuidwaarts richting Vlaamse Ardennen. De officieuze start is in Gent in het Citadelpark. Daarna volgt de officiële start in Merelbeke.
Dit jaar werd het parcours vernieuwd, vooral in de finale van de koers. Die eindigt nu in Ninove, met een finale die te vergelijken is met die van de Ronde van Vlaanderen vroeger: Er zijn ook wijzigingen in de beginfase.
https://www.instagram.com/p/BRKsRlMAAze/
Geen renners op de Rooberg bij de start van het wielerseizoen dit jaar
Zo zal de koers niet meer door Landskouter rijden. Daar waar het peloton vroeger vanuit Merelbeke in Moortsele linksaf sloeg richting ons dorp, zal het op zaterdag 2 maart rechtdoor rijden en via de Van Thorenburghlaan en Spiegel naar Oosterzele dorp. Via de Groenweg en de Geraardsbergsesteenweg rijden de wielrenners verder richting Sint-Lievens-Houtem.
Geen doortocht dus dit jaar. Liefhebbers zullen naar Moortsele of Oosterzele moeten trekken om het peloton te zien passeren. De passage is voorzien om 11u50 (Moortsele) en 11u55 (Oosterzele).
NEOS Oosterzele organiseert op dinsdag 19 februari 2019 om 14u een lezing in De Rots in Scheldewindeke. Landskouternaar Xavier Verhelst zal er spreken over de lever.
Dr. Xavier Verhelst is gastro-enteroloog en houder van een doctoraat in de gezondheidswetenschappen. Hij is werkzaam als staflid binnen de dienst Maag-, Darm- en Leverziekten van het UZ Gent. Als leverspecialist is hij nauw betrokken bij het levertransplantatieprogramma van het UZ Gent.
Dr. Xavier Verhelst (foto via NEOS)
Tijdens deze voordracht zal Dr. Verhelst een overzicht geven van de meest relevante leveraandoeningen. Hij brengt ons uitleg over deze soms mysterieuze leverziekten en zal ons ook meer vertellen over de wondere wereld van de levertransplantatie.
Ten slotte zullen we ook ingaan op wat wij kunnen doen om onze lever gezond te houden. Na de voordracht tijd om na te praten bij koffie en gebak.En à propos : Deze Oosterzelenaar is de zoon van onze leden Bruno en Bernadette Verhelst.
Inschrijven doe je enkel bij Christiane Gabriël via mail christiane.gabriel1@telenet.be of telefonisch op het nummer 09 362 75 88. Leden betalen 8€; niet-leden 10€.
Het Seizoenscafé organiseert volgende week zondag een dubbel evenement. Om 10u kan u in de Sint-Agathakerk luisteren naar nieuwjaarswensen en muziek van inwoners van ons dorp. Daarna trekken we naar ’t IJzeren Hekken voor een gratis nieuwjaarsreceptie voor alle Landskouternaars.
https://www.instagram.com/p/BsiWN28HgI1/
De receptie gaat door van 11u tot 12u30. Iedere Landskouternaar kreeg een uitnodiging in de bus. Met de vraag om in te schrijven zodat de organisatoren kunnen inschatten hoeveel personen ze mogen verwachten op de receptie. Die informatie kan u onder omslag posten rechtover het IJzeren Hekken, Rooberg nummer 33 A. U kan ook digitaal inschrijven door naam, adres en aantal deelnemers te e-mailen naar seizoenscafe@landskouter.be.
Op zondag 23 december droeg Padre Renaat zijn laatste zondagsmis op in de Sint-Agathakerk van Landskouter. Hij verhuist wellicht naar Sint-Amandsberg bij Gent, waar hij zich ten dienste zal stellen van de bisschop.
Padre Renaat De Paepe was een tijdlang pastoor-moderator in de nieuwe parochie Merelbeke-Oosterzele, die was ontstaan binnen het dekenaat Wetteren na de fusie van de dekenaten in Oost-Vlaanderen. Maar het bisdom duidde uiteindelijk de Merelbeekse pastoor Adrien Dhooghe aan als hoofdpastoor van het nieuwe gebied. Die was initieel aangesteld als moderator maar haakte vroegtijdig af.
De nieuwe parochie had een luxeprobleem met 3 actieve pastoors: Dhooghe in Merelbeke, De Paepe in het ‘Klein Land van Rode’ (waaronder Landskouter en Bottelare) en De Cock in Oosterzele, Scheldewindeke en Balegem. Midden 2018 werd Armand De Cock priester in Oudenaarde.
Aanschuiven voor de laatste communie van Padre Renaat in de Sint-Agathakerk
Eén parochie, twee visies
Het werd snel duidelijk dat Adrien Dhooghe en Renaat De Paepe verschillende visies hadden. Zo was er de keuze van de kerken waar nog wekelijkse erediensten gehouden zouden worden: Padre verkoos de Sint-Agathakerk of zelfs Sint-Christoffel in Scheldewindeke, maar het werd Sint-Gangulfus in Oosterzele. Padre Renaat predikt voor open kerken zonder discriminatie en mogen we gerust progressief noemen, terwijl pastoor Dhooghe eerder tot de conservatieve vleugel binnen de kerk behoort.
Padre Renaat trok dan ook zijn conclusies en zal medio 2019 verhuizen; wellicht terug naar zijn geboortedorp Sint-Amandsberg (Gent). Hij stelt zich ter beschikking van de bisschop om erediensten te verzorgen waar dit nodig is. We verwachten dat de gemeente de pastoriewoning kort daarop zal verkopen. Daarmee neemt Landskouter afscheid van mogelijk haar laatste inwonende pastoor.
Tijdens zijn laatste zondagsmis klonk Padre Renaat alvast minder dramatisch. Hij stelde dat er in de Sint-Agathakerk al honderden jaren gebeden en gevierd wordt, dat hij dit niet noodzakelijk snel ziet eindigen. Wel vroeg hij de parochianen assertief te zijn bij de keuze van de gebedsplaatsen. Hij riep ze ook op om de nieuwe pastoor Dhooghe met open armen te ontvangen. Dat gebeurde ook op 30 december bij de aanstelling van Adrien Dhooghe in de kerk van Bottelare door deken Yves Stassijns van Wetteren.
Ongeruste parochianen
De afscheidsmis van Padre werd afgesloten met een dankwoord van Rudy Bockstaele, voorzitter van de Kerkfabriek. “Hoe zal Landskouter nu verder moeten functioneren? Op die vraag hebben we nog steeds geen antwoord”, verwoordde hij de ongerustheid onder de parochianen. Na de mis werd een hapje en een drankje aangeboden in de school op de Rooberg. Op zondag 6 januari volgde dan de laatste mis in Bottelare en het officieel afscheid van zijn parochianen uit gans het ‘Klein Land van Rode’.
Terwijl Padre zich in het Gentse ten dienste zal stellen van het bisdom, komt een andere pastoor-op-rust terug in Oosterzele wonen. Julien Schreyen was meer dan 30 jaar pastoor in Temse en is terug in z’n geboortedorp Oosterzele komen wonen. Hij neemt geen verantwoordelijkheid op, maar biedt wel aan te helpen met de liturgie in de parochie.
Na de gemeenteraadsverkiezingen diende Open VLD plus een reeks klachten in bij de Raad voor Verkiezingsbetwisting. Die heeft zich uitgesproken en 3 van de 7 klachten ontvankelijk verklaard. CD&V kreeg een administratieve boete, een waarschuwing en ons Landskouters gemeenteraadslid Elsy De Wilde wordt één maand geschorst. Open VLD plus wil dat meerderheid zich aan de regels houdt en kent haar weg in deze procedures goed. CD&V laakt de mediageile reactie van de liberalen en zegt te goeder trouw gehandeld te hebben. Dit belooft weinig goeds voor de samenwerking meerderheid-oppositie bij de start van de nieuwe legislatuur.
Bij de receptie van het gemeentepersoneel in feestaal Agathea op 4 januari voelden we een gespannen sfeer onder de politici. Iedereen wachtte op de uitspraak van de Raad voor Verkiezingsbetwisting. Tot die uitspraak viel kon de nieuwe gemeenteraad niet geïnstalleerd worden en het schepencollege niet aangekondigd worden.
Open VLD plus: klacht ontvankelijk en deels gegrond
De beslissing zou in de week van 7 januari bekend worden. Vóór de officiële betekening wist Open VLD de beslissing reeds in te kijken ter griffie. Het organiseerde een persmoment op maandagavond waar het aankondigde dat “de Raad oordeelt dat de klacht ontvankelijk is en deels gegrond is”.
“Het is duidelijk dat de klacht die Open Vld plus heeft ingediend dus stoelt op onwettelijke feiten begaan door de CD&V-kandidaten. Open Vld plus hoopt – zoals in het verleden meermaals bepleit – dat de mandatarissen zich voortaan wel aan de wettelijke en decretale bepalingen houden. De regelgeving – ook voor verkiezingen – is er voor iedereen”, aldus het communiqué van de liberalen. Fractieleider Filip Michiels: “We kaarten al enkele jaren aan bij de meerderheidspartijen dat regels, wetten en decreten er niet voor niets zijn. Ook voor een kartel met een héél nipte absolute meerderheid.”
regionaal voorpaginanieuws in Het Nieuwsblad
Het was regionaal voorpaginanieuws en kwam ook op AVS:
https://vimeo.com/310298333
CD&V kwam niet onmiddellijk met een reactie omdat het vonnis nog niet officieel betekend was en de partij wou dat eerst analyseren. Op donderdagavond 10 januari volgde een persmededeling van CD&V voorzitter Peter Willems.
CD&V: meeste klachten afgewezen; gehandeld te goeder trouw
CD&V stelt dat de meeste klachten van Open VLD plus werden afgewezen en de “lichtst mogelijke sancties” werden uitgesproken. De partij stoort zich aan de ludieke manier waarop Open VLD plus dit in de pers heeft gebracht “daar zij slechts op een klein deel “gelijk” gekregen hebben”.
Dat gaat dan om de maand schorsing van Elsy De Wilde voor een éénmalige passage van wagen met verkiezingsaffiche aan één stembureau. Ook de andere aanvaarde klacht plaatst voorzitter Willems in perspectief. De aangifte van de verkiezingsuitgaven van verkozenen De Groote en Keymeulen werden niet teruggevonden op de griffie.
“Toch wijst CD&V erop dat de griffie op 13 november een ontvangstbewijs van aangifte voor 23 kandidaten heeft afgeleverd aan onze lijsttrekker. De twee kandidaten hebben op vraag van de Raad onmiddellijk een duplicaat ingediend bij de griffie. Nergens blijkt – in tegenstelling tot wat Open VLD plus beweert – dat die twee kandidaten hun budget hebben overschreden”, aldus de mededeling.
CD&V zegt dus te goeder trouw te hebben gehandeld. Het wil ook dat de persoonlijke aanvallen op Van Durme en Meuleman stoppen. De Raad heeft uiteindelijk de verkiezingen en zetelverdeling geldig verklaard. Tenslotte laakt de partij de strategie van de liberalen om tot de laatste dag te wachten om een klacht in te dienen, waardoor zij geen tegenklacht konden indienen.
