Eind juni verhuisde Bechir Ben Hadj Ali met zijn gezin van Melle naar Landskouter. Als je van uit de Aalmoezenijestraat op de Lembergestraat komt, rij je bij wijze van spreken de oprit op van de villa die ze gekocht hebben in de Lembergestraat. We lichten kort toe hoe deze mensen met Arabische roots in ons dorp belandden.
De ouders van Bechir zijn van Tunesië. De broer van zijn vader was voor het werk gemigreerd naar het Roergebied. Die liet zijn jongere broer (de vader van Bechir) ook naar Duitsland komen om daar te studeren. Toen die vanuit Duitsland op bezoek was bij een zus die in Gent beland was, vond de gijzeling van Israëlische atleten tijdens de Olympische Spelen in Munchen plaats. Duitsland liet toen tijdelijk geen vreemdelingen op het grondgebied toe, waardoor hij in Gent bleef.
Geboren Gentenaar
Bechir zelf is geboren Gentenaar en werd op zijn zesde Belg. Hij woonde in Ledeberg en liep school in Merelbeke. Daar had hij het niet makkelijk als eerste student van vreemde origine. “Ik kreeg bijna elke ochtend een schop op mijn achterwerk”, zegt Bechir, “en wist nooit van wie”.
Hij studeerde boekhouding en werkt thans op de financiële afdeling van een Amerikaanse multinational in de Gentse haven. Zijn vrouw Jihen komt eveneens uit Tunesië; ze kenden elkaar via aangetrouwde familie. Jihen is van opleiding verpleegkundige/verzorgster, maar de homologatie van haar diploma loopt – ondankt dit een knelpuntberoep is – niet van een leien dakje.
De achternaam Ben Hadj Ali en betekent letterlijk “de zoon van Ali, die de hadj heeft gedaan”. De hadj is de pelgrimstocht naar Mekka die moslims minstens een keer in hun leven zouden moeten maken.
Bechir, Jihen, Nedhir en vooraan de kleine Zayn in de Lembergestraat
Bechir heeft een zoon uit een vorig huwelijk: Nedhir is 12, speelt basketbal en gaat naar het College in Melle. Bechir en Jihen hebben samen een zoontje van 4, Zayn. De familie spreekt Nederlands, Frans en Arabisch. Beroepshalve spreekt Bechir ook Engels.
Vroeger deed Bechir aan atletiek bij de Gantoise. Nu spendeert hij zijn vrije tijd met gezin en familie. In niet-coronatijden maken ze vaak uitstapjes naar Brussel of Rijsel, soms zelfs Parijs of Amsterdam. Zondagmorgen vind je hem in de slagerij van zijn ouders, in de Jacques Eggermontstraat in Ledeberg.
Maak gerust een praatje met de familie als je hen ziet!
Ben je ook nieuw in Landskouter of wil je je eigen verhaal vertellen? Laa het ons weten via post@landskouter.be.
In het weekend van 25 en 26 juli vond Landskouter kermis plaats. Een kermis in mineur door corona, met enkel een rommelmarkt op zaterdag en koers op zondag. Op dat moment ging het aantal besmettingen in ons land weer de hoogte in. De woensdag daarop werden verstrengde coronamaatregelen aangekondigd om de tweede golf in te dijken, met mondmaskerplicht op publieke plaatsen en het afgelasten van alle evenementen, kermissen en wielerwedstrijden tot eind september.
Op dat kantelmoment van 26 juli waren wielerwedstrijden zeldzaam, waardoor bijvoorbeeld vrouwelijke toppers als Lotte Kopecky en Jolien D’Hoore ook aanwezig waren in ons dorp. Zij reden mee met de junioren om wedstrijdritme op te doen.
https://www.instagram.com/p/CDHVC_lJ__0/
Hierbij de winnaars in de respectievelijke categorieën die gereden zijn:
Anna Vanderaerden (V Nieuwelingen)
Robbe Moerman (M Nieuwelingen)
Julie De WIlde (V Junioren)
Gianluca Pollefliet (M Junioren)
Was het wel een goed idee?
Sommige dorpsgenoten vroegen zich openlijk af of het wel wenselijk was om een koers te organiseren terwijl de tweede coronagolf al aantrok. Maar er zijn geen meetbare gevolgen geweest voor Landskouter. De koers is ook professioneel georganiseerd geweest; de organisatoren kregen complimenten van ex-Landskouternaar Gil De Vis, die nu Event & Promotie Manager is bij Flanders Classics.
Beelden vanuit het peloton
Via sociale media kregen we trouwens een leuke kijk hoe het er aan toe gaat in het peloton. Dit zijn beelden van de renners terwijl ze de Rooberg oprijden aan 35 km/u en meer.
Juf Erna Vandenhaute startte in september 1979 haar onderwijsloopbaan als onderwijzeres. Gedurende een viertal schooljaren deed juf Erna een aantal vervangingsopdrachten in Vlierzele, Velzeke, Oosterzele, … tot ze in mei 1984 terecht kwam in de Vrije Basisschool te Landskouter. In de beginjaren gaf ze les aan 4 verschillende leeftijdsgroepen (1ste, 2de, 3de en 4de leerjaar)! Later mocht ze enkel lesgeven aan de leerlingen van de eerste graad waardoor haar opdracht iets eenvoudiger werd. Alhoewel lesgeven in een graadklas niet te onderschatten is.
In september 2008 voert de Vrije Basisschool Moortsele-Landskouter een herstructurering door. Juf Erna verhuist naar Moortsele en werd de juf van het 2de leerjaar t.e.m. 30 juni 2020.
Juf Erna trachtte elk kind zo ver mogelijk te krijgen. Ze hield van haar leerlingen, maar terzelfdertijd kon ze ook streng maar rechtvaardig zijn.
Vanuit haar ervaringen in de graadklas, werkte zij steeds heel sterk gestructureerd. Het gestructureerd en ordelijk werken heeft ook z’n dienst bewezen tijdens de rekenlessen. Rekenen was immers haar lievelingsvak. Ieder jaar was ze bijzonder trots op het behalen van de tafeldiploma’s door alle leerlingen. Ze trok dan ook van klas tot klas om haar fierheid te delen met alle kinderen, leerkrachten en directeur van de school.
Juf Erna heeft vele vernieuwingen de revue zien passeren, ze stond er steeds voor open met een positief-kritische houding.
Juf Erna, bedankt voor de vele jaren trouwe dienst op Vrije Basisschool De Bloesem. Jij mocht meebouwen aan deze landelijke school midden in de natuurlijke omgeving van Moortsele-Landskouter. Jij laat ongetwijfeld mooie en waardevolle herinneringen achter op deze school.
Hartelijk dank voor jouw jarenlange inzet, jouw grote liefde voor de vele kinderen die bij jou in de klas hebben gezeten, voor jouw collegialiteit, voor jouw authenticiteit, jouw gedrevenheid, jouw deskundigheid, …
Wij wensen jou nog vele mooie en gezonde jaren toe samen met jouw geliefden. Geniet van het leven!
Volgend weekend krijgen we een kermis in Landskouter, weliswaar in een ietwat kleiner formaat door de blijvende corona-dreiging. Er is een rommelmarkt op zaterdag en koers op zondag.
Rommelmarkt op zaterdag 25/7
Zaterdag 25 juni organiseert Katrien Van der Velpen een rommelmarkt in ons dorp, tussen 7u en 16u. Inschrijven kan nog tot en met vrijdag, bij Katrien in de Lembergestraat 9 of op 0474 77 69 79. Die avond wordt de lijst afgesloten.
Standhouders moeten rekening houden met een aantal coronamaatregelen: een mondmasker dragen, er op toezien dat er niet meer dan 15 bezoekers zijn aan hun stand en handgel aanbieden. Bezoekers moeten dan weer rekening met algemeen geldende maatregelen zoals afstand houden, met niet meer zijn dan de toegelaten bubbel, etc.
Ter hoogte van het IJzeren Hekken zal er een drankstand zijn, waarschijnlijk buiten maar dit hangt af van het weer.
Wielercriterium op zondag 26/7
Dit jaar geen kermiskoers elite zonder contract, maar organisator Koen Beeckman heeft een mooi programma opgebouwd voor de jeugd. Zo zijn er in totaal 3 wedstrijden te zien die dag:
10u30 Nieuwelingen (U17): 14 ronden van in totaal 37,8 km
13u30 Dames jeugd: 18 ronden van in totaal 48,6 km
16u30 Junioren: 22 ronden van in totaal 59,4 km
Zoals gebruikelijk ligt de start en de aankomst op de Rooberg, iets voorbij het IJzeren Hekken. Het parcours gaat naar boven tot aan de Geraardsbergsesteenweg en via de Stuivenberg terug naar het dorp. Hou dus rekening dat die straten gedurende de dag regelmatig zullen afgesloten zijn.
Ook zondag is de drankstand aanwezig en zal men frieten, stoverij, gehaktballetjes in de tomatensaus, frikandellen, wafels en ijsjes kunnen kopen.
Nu de coronamaatregelen langzaam worden afgebouwd, is het terug mogelijk om wielerwedstrijden te organiseren vanaf 1 juli. Landskouter staat ook op het programma: op zondag 26 juli worden er criteria gereden bij de junioren, nieuwelingen (U17) en dames (jeugd).
Voor elk van de reeksen zijn slechts 50 deelnemers toegelaten. “De voorinschrijvingen lopen vlotjes binnen”, aldus technisch directeur Koen Beeckman van Cycling Vlaanderen. Zo is de juniorencategorie na 4 dagen al bijna voor de helft gevuld.
Er worden rondjes gereden van 2,7 km met vertrek aan het IJzeren Hekken (waar ook de inschrijvingen plaatsvinden). Bovenaan de Rooberg een stukje Geraardsbergsesteenweg en terug naar Landskouter via de Stuivenberg.
In november 1941 trad de eerste Landskoutenaar toe tot de verzetskern van het Geheim Leger. De handelaar Octaaf Rottiers, echtgenoot van Marie De Sutter, werd aangeworven door Frans De Coene. Laatstgenoemde was een commandant uit het Belgisch Leger en was afkomstig uit Munkzwalm. Octaaf Rottiers wierf zelf tussen februari 1942 en december 1943 nog drie Landskoutenaars aan: Omer De Moor, Gaston Goossens en Frans Moreels. Hij sprak niet enkel zijn Landskouterse kennissen aan, maar zocht ook mensen buiten de grenzen van onze gemeente. Zo wierf hij ook nog Sylvain Piens en Dorsan Van De Velde uit Scheldewindeke en de gebroeders Odillon en Emile De Cuyper uit Gijzenzele aan.
Het Geheim Leger had het Belgische grondgebied opgedeeld in vijf zones, waarvan Zone III bestond uit Oost- en West-Vlaanderen. Deze zone was op haar beurt opgedeeld in tien sectoren, waarvan een sector Gent was. Vervolgens werd deze sector onderverdeeld in drie ‘schuiloorden’: L’Eider (De Eend), La Sarcelle en Le Héron (De Reiger). Het laatst genoemde schuiloord werd opgedeeld in een aantal secties, waaronder Sectie Bottelare. Deze sectie bestond uit een aantal groepen, waaronder drie in Groot-Oosterzele: Oosterzele, Balegem en Landskouter.
Naar het einde van de oorlog kende de Landskouterse verzetskern dus maar liefst acht leden, waarvan de helft afkomstig uit Landskouter zelf. Bovendien zijn dit enkel de verzetsstrijders die na de oorlog erkend zijn, in werkelijkheid waren er meer Landskouternaars die hebben verzetsdaden gepleegd. Het Geheim Leger was overigens niet de enige verzetsgroepering die actief was in Landskouter, zo maakte burgemeester Jean Van De Velde deel uit van de Belgische Nationale Beweging. Hierover is er echter nog geen verder onderzoek gedaan.
De verzetsstrijders van de Landskouterse verzetskern van het Geheim Leger hielden zich voornamelijk bezig met het ‘kleine’ verzet. Om te beginnen verspreidden ze verschillende sluikbladen en spotprenten over de Duitse bezetter. Zo deelde Octaaf Rottiers edities uit van het illegale blad La Libre Belgique – Vrij België. Daarnaastverzamelden ze inlichtingen die via verschillende netwerken van het Geheim Leger naar de Belgische regering in Londen werden gestuurd. Zo verzamelde Omer De Moor en Odillon De Cuyper informatie over troepentransporten van Duitse soldaten. Deze inlichtingen gaven ze door aan Octaaf Rottiers, die het op zijn beurt doorspeelde naar zijn gezaghebbers. Daarnaast kreeg Octaaf Rottiers nog militaire inlichtingen over de Duitse bezetter in Lemberge en Scheldewindeke via Sylvain Piens en Dorsan Van De Velde. Octaaf Rottiers zelf verzamelde ook informatie over de Duitse bezetter.
armband van het Geheim Leger
Daarnaast gaven verschillende mensen in Landskouter onderdak aan voortvluchtigen. Zo gaf Frans Moreels mogelijks tussen 1943 en 1944 onderdak aan zijn schoonbroer Gilbert Meert en zijn neef Roger Vekeman. Odillon en Emile De Cuyper boden in Gijzenzele ook onderdak aan een aantal werkweigeraars.
Omgekeerd doken sommige mensen uit Landskouter onder, omdat ze anders door de Duitsers aangehouden zouden worden. Omer De Moor vluchtte als werkweigeraar naar zijn schoonvader in Melle, waar hij gedurende acht maanden verbleef. Hij werd echter op 14 april 1944 in Gontrode aangehouden door de Geheime Feldpolizei op grond van het feit dat hij een werkweigeraar was. De Duitsers waren dus niet op de hoogte van zijn verzetsactiviteiten en ze zouden het nooit te weten komen. Hij zat van 20 april tot 1 november opgesloten in een kamp in Bleiche nabij Maagdenburg. Vandaar werd hij overgebracht naar een strafkamp in Kahla, een gemeente in Duitsland, waar hij opgesloten zat tot 12 mei 1945. In zijn naoorlogse dossiers getuigde hij over de erbarmelijke omstandigheden in het kamp:
“Ik kan geen juiste beschrijving geven van de ligging van het kamp, in het welk ik werd ondergebracht. Het bestond uit een 25 à 30 barakken. De barakken waren niet ingedeeld in kamers. In elke barak waren aanvankelijk 25, later zelfs tot 50, mensen aanwezig. Wij sliepen op de plankenvloer. … . Wij moesten dagelijks gaan werken in een berg die werd uitgehold met het oog op het opbouwen van een fabriek; het kamp lag op circa 1 uur gaan van het werk; wij werden er heen gebracht alsook terug onder geleide van onze met revolvers en mitrailleren gewapende bewakers. Wij moesten werken van 6 tot 6, soms nog tot later, nu eens over dag en dan eens ’s nachts.”
Tot slot namen ook alle verzetsstrijders uit de Landskouterse verzetskern, behalve Omer de Moor, deel aan de bevrijdingsgevechten. Zo nam bijvoorbeeld Octaaf Rottiers deel aan de bevrijdingsacties in Lemberge, Grontrode, Melle en Gent.
Dit is deel 2 van een overzicht van de verzetsactiviteiten van een aantal Landskouternaars in Het Geheim Leger. Het kadert binnen een breder onderzoek dat ik gedaan heb voor mijn thesis in 2018-2019. Hierin werd het Geheim Leger en haar netwerken in geheel Groot-Oosterzele bestudeerd. Indien u als lezer interesse heeft, dan kan u deze gratis lezen via lib.ugent.be, waar u als zoekterm ‘Groot-Oosterzele’ kan ingeven. Het is vanzelfsprekend dat er nog heel wat te onderzoeken valt! Daarom mag u altijd nog informatie, foto’s, video’s, … doorsturen naar vermeire.emmanuel@gmail.com.
De redactie bedankt Emmanuel Vermeire voor het verstrekken van de samenvatting van zijn thesis en het akkoord voor publicatie op landskouter.be en in de landskouterse post. Emmanuel is nu Master of Arts in de Geschiedenis.
Bij mijn bezoek aan de gemeentelijke begraafplaats in Landskouter trok het grafmonument van de familie Strymeirsch mijn bijzondere aandacht. Een prachtig monument, dat uw aandacht trekt wanneer u het dorp binnen rijd. Het is nog in een vrij goede staat met uitzondering van het wit porseleinen Christus figuur aan het kruis, dat op diverse plaatsen gebroken is. Het monument op zich, dat meer dan 100 jaar oud is, vertelt ons zeer weinig van wie er begraven ligt. De namen van wie in het familiegraf Strymeirsch begraven liggen staan niet vermeld.
Grafzerk van de familie Strymeersch vlak naast de kerktoren van Landskouter
De familie Hendrik Strymeirsch was een landbouwersgezin die in de Kattestraat in Landskouter woonde. Hendrik Strymeirsch, in Landskouter geboren op 2-10-1837, was de zoon van Francies († Landskouter 18-01-1847) en Marie Theresia Lateur († Landskouter 31-03-1853).
Hij huwde te Landskouter op 27-01-1873 met Maria Clementina Eeckhout. Ook zij werd in Landskouter geboren op 7-03-1851 als de dochter van Joannes Baptiste en Marie Theresia Boterdaele. Haar moeder was op haar huwelijk niet aanwezig, die verbleef op dat ogenblik te Velzeke-Ruddershove Hendrik overleed te Landskouter op 7-07-1909.
Hun kinderen waren:
Emilius Josephus, werd in Gent geboren op 22-03-1874. Overleden in Schaarbeek 21-07-1919.
Arthur Josephus werd in Gent geboren op 24-03-1876.
Marie Louise werd in Landskouter geboren op 21-08-1878. Zij overleed in Melle op 31-08-1905. Op het hof in de Kattestraat woonden ook de twee broers van Hendrik: Pieter Benedictus, geboren te Landskouter op 26-11-1826 en overleden te Gent op 18-04-1911, en Seraphinus, geboren te Landskouter op 4-04-1831. Hij overleed er op 25-03-1908.
Ingenieur Emiel Jozef Strymeersch was een van de invloedrijke mannen op de maatschappij. Door zijn tussenkomst werd zijn broer Arthur Joseph als “employé au chemin de fer” in het bedrijf tewerk gesteld. Arthur had intussen het huis in de Kattestraat verlaten en werd op 13-05-1908 in Sint-Jans-Molenbeek ingeschreven.
Het reizigersvervoer wilde bij de start maar niet vlotten
Uiteindelijk kon men in “de Gazette van Gent” lezen dat de spoorlijn voor het reizigersverkeer van Gent naar ’s Gravenbrakel op 20-01-1867 zal geopend worden.
Vanuit Gent en van uit Braine-Le-Comte vertrokken elke dag vier treinen. De uurregeling zag er als volgt uit:
Vanuit Gent om: 5u; 9u30; 15u20; 18u50.
Vanuit Braine-Le-Comte om 7u10; 9u07; 16u45; 20u15.
Alle treinen hielden halt in alle stations, behalve die van 9u30 uit Gent en deze van 16u45 uit Braine le Comte Deze treinen hielden halt in Melle, Landskouter, Sottegem en Maria Lierde. In normale omstandigheden werd het traject afgelegd in “zeven kwartieren tot twee uur”.
In een vroeger bijdrage vroeg ik me af waarom destijds twee indirecte treinen elke dag halt hielden te Landskouter, een dorp met een halte ter hoogte van de overweg en een café in de buurt. Gaf de heer Noël Minnaert uit Landskouter me destijds niet het antwoord toen hij het verhaal vertelde van Emiel Jozef.
Hij pendelde die vanuit Landskouter regelmatig naar Gent en Brussel. Van hem is het bekend dat de trein in Landskouter op zijn teken voor hem halt hield. Was het een teken of een groet naar de machinist en nam hij gewoon de indirecte trein die in Landskouter halt hielt?. Trouwens alle treinen stopten toen in Landskouter.
Ingenieur Strymeersch nam de in Landskouter de trein vermoedelijk in eerste of 2e klasse reisde. Rekening houdende met zijn vooraanstaande positie binnen de maatschappij is het niet uitgesloten dat voor hem de indirecte trein in Landskouter halt hield. Emiel Jozef Strymeersch overleed in Schaarbeek op 21-07-1919.
Wachten op een trein bleek van alle tijden te zijn!
Niet op 20-01 1867 maar twee dagen later op 22-01-1867 vertrok de trein uit Gent. De krant informeerde dat de exploitatie tussen Henegouwen en Vlaanderen met” eene zorgeloosheid die alle palen te buitengaat verliep” Er waren de problemen met de locomotief dat geen water had, wachten op andere treinen. Er was maar één stoomsleper beschikbaar. De reizigers van de pas in dienst genomen reizigersdienst hadden één uur in de wagons moeten wachten. Verscheidene heren eisten daarop hun geld terug. De trein van 9u 33 verliet pas de stad om 11u 30. De spoorlijn was toen in concessie gegeven aan de ”NVCompagnie du chemin de fer de Braine-le-Comte à Gand” (tot 27-01-1921).
In juli is het 101 jaar geleden dat ingenieur Strymeersch overleed. Mogen wij hopen dat dit historisch belangrijk graf door de zorgen van de gemeente Oosterzele als waardevol funerair erfgoed instant gehouden word. Wachten tot het verkommerd en dan verwijderen is geen optie.
Deze stoomtrein reed in 2010 tussen Gent en Zottegem naar aanleiding van Bruisend Balegem, maar stopte niet in Landskouter. Emile Strymeersch slaagde er wel in om de trein te doen stoppen in Landskouter.
Midden mei postten we op onze facebookpagina onderstaande foto van de Rooberg, de aansluiting met de Geraardsbergsesteenweg en de jeneverstokerij. We vroegen welk jaartal de foto zou genomen zijn, omdat het niet vermeld staat bij het beeld.
De foto is publiek beschikbaar in de beeldbank van het Agentschap Onroerend Goed van Vlaanderen. Het is een zwart-wit foto genomen vanuit de Rooberg met zicht op de jeneverstokerij. Het is genomen vanop een hoogtewerker. Op de Rooberg liggen nog kasseien, dus moet de foto genomen zijn vóór 1973. Pas in 1973-1974 werd de weg tussen de Betsberg en Lemberge gebetonneerd.
Ons boekenruilkastje is weer open! Met een aanbod voor ieders stijl en smaak en voor alle leeftijden.
Iets over een brandend actueel thema, een werkboek voor jonge ouders (alsof die zó nog niet genoeg werk hebben…), over kunst, planten (ook een kunst), en zelfs een kleinood dat rechtstreeks uit de Provence in Landskouter beland is.
Boekenruilkastje in Landskouter vlak bij de ingang van het Aelmoeseneiebos is terug open
Komt dat zien! En breng een fijn ruilboek mee aub.
