Auteur archieven: Antoine Heyerick

Houtzagerij D’Hont te Landskouter

Geplaatst op door
Beantwoorden

In 1945 startte Jozef D’Hont een houtzagerij in de Hoogstraat (nu Rooberg) te Landskouter. Aanvankelijk werden bossen gerooid in eigen streek. De gevelde bomen werden met gespierde ‘brabanders’ en een boomezel naar de houtzagerij gebracht. Hier werden de bomen tot bruikbare planken en balken bewerkt. Deze vonden hun bestemming in de schrijnwerkerijen en meubelmakerijen van de streek.

Ook de fotograaf staat op de foto, zij het met zijn schaduw. De A. van ‘A. D’Hondt’ staat voor Alfons, hoewel hij Jef (Jozef) genoemd werd. En hoewel de achternaam op de vrachtwagen met -dt prijkt, is de familienaam wel degelijk D’Hont (foto via Antoine Heyerick)

Bij het vellen van de bomen en het bewerken in de houtzagerij werd Jozef bijgestaan door zijn vier zonen: Emiel, Gustaaf, André en Etienne. Vele handen waren nodig om die zware arbeid lichter te maken. Wanneer een lange dagtaak er op zat, moesten iedere avond de afgebotte zagen bijgescherpt worden. Dit was veelal het werk van zoon Gustaaf, die zich met kunde van zijn taak kweet. Hij zorgde er voor dat een nieuwe werkdag met ‘scherpte’ kon begonnen worden.

Na een 10-tal jaren, dus rond 1955, werd de eerste vrachtwagen, speciaal uitgerust voor het vervoer van bomen, aangekocht. Het werkterrein strekte zich nu verder uit. Tot in Wallonië ging Jozef bossen rooien, hij kon immers zelf zorgen voor het vervoer naar huis.

Gustaaf D’Hont met paarden en boomezel waarmee boomstammen naar de houtzagerij gebracht werden (foto via Antoine Heyerick)

De houthandel kende een gestadige groei. Het harde labeur van het hele gezin bracht welstand. Maar in 1974 hield Jozef D’Hont het voor bekeken. Hij werd niet opgevolgd, zijn zonen hadden hun eigen weg gezocht. Een zoveelste middelgrote handelszaak behoorde tot het verleden.

(nvdr) De zagerij bevond zich ter hoogte van het huisnummers 8-10. Ook de zonen Emiel (kolenhandel) en Gustaaf woonden op de Rooberg in Landskouter.

Het verhaal en de foto’s zijn ook beschikbaar op de Erfgoedbank Land van Rode.

Share Button

11 november viering Landskouter

Geplaatst op door
Beantwoorden

Op donderdag 11 november vierden we wapenstilstand. Dit jaar ging de gemeentelijke viering door in Landskouter, met speeches van onder andere schepen Elsy De Wilde en Antoine Heyerick, vaandeldrager voor Landskouter en woordvoerder van de oudstrijder-sympathisanten van de zes Oosterzeelse deelgemeenten. Hieronder volgt zijn integrale voordracht.

Beste en trouwe sympathisanten van onze oudstrijdersvereniging,

Ieder jaar herdenken we op 11 november het einde van de Eerste en Tweede Wereldoorlog. De tijd snelt onverbiddelijk voorbij, van de ‘Grote Oorlog’ zijn er geen overlevenden meer en van de Tweede Wereldoorlog dunnen de rangen jaar na jaar uit.

We komen hier samen om hen te herdenken die tijdens de twee wereldoorlogen door ellende, verwoesting en haat beproefd werden. Wij wensen de door hen gebrachte offers in herinnering te houden. Vergeten wij nooit hen die onze vrijheid hebben betaald met hun vaak jonge leven, diegenen die op een of andere wijze het slachtoffer werden van de oorlogswaanzin, elk met hun eigen verhaal. Dankzij hen kunnen wij als vrije burgers leven in een democratisch land met alle rechten en vrijheden.

Herdenking Wapenstilstand in Landskouter (foto via Antoine Heyerick)

De ‘Grote Oorlog’ was een verschrikkelijke en uitzichtloze stellingenoorlog, waarbij duizenden de loopgraven werden uitgejaagd en  honderdduizenden het leven lieten, soms voor slechts enkele meters terreinwinst, soms zelfs niet.

De Tweede Wereldoorlog was zo mogelijk een nog grotere verschrikking, waarbij op het einde zelfs twee atoombommen werden gegooid, met enorme destructieve gevolgen, die zich nu nog blijven gevoelen.

Telkens weerklinkt bij het einde van een oorlog de oproep “Nooit meer oorlog!”, en dat was ook in 1918 het geval. De ondertekenaars van de wapenstilstand hadden een duurzame vrede voor ogen. De geschiedenis heeft echter aangetoond dat niet iedereen streeft naar echte vrede en naar vreedzaam samenleven. Met de regelmaat van een klok ontstaan her en der op onze planeet oorlogen, conflicten en andere gevechten, waaraan andermaal de infrastructuur en de economie van landen ten onder gaan, en vooral ook waarbij mensen, mannen, vrouwen en kinderen worden gefolterd, lichamelijk en geestelijk verminkt en gedood.

Schepen De Wilde, Antoine Heyerick en andere leden van de oustrijdersvereniging aan het gedenkteken van de Eerste Wereldoorlog tegen de Sint-Agathakerk (foto via Antoine Heyerick)

Oorlog blijft een vreselijke realiteit op enkele vlieguren van ons land. Oorlog betekent steeds niet te beschrijven menselijke problemen ter plaatse, mensen die de oorlog ontvluchten met als gevolg een steeds groter wordend vluchtelingenprobleem. Waarden van vrijheid, gelijkheid en rechtvaardigheid moeten verdedigd en bewaakt worden, zowel hier als elders.

Een dag van herdenken is terugkijken naar wat mensen voor ons gedaan hebben om vrede en gerechtigheid waar te maken. Hoe zij met inzet van hun leven een spoor van leven hebben getrokken in onze geschiedenis.

Een dag van herdenken is durven kijken naar morgen en durven zien dat vrede en gerechtigheid een blijvende opdracht is voor ieder van ons.

antoine heyerick

Gelukkig blijkt telkens weer dat mensen na conflicten opnieuw de handen in elkaar slaan om samen een boodschap van hoop en vrede te verkondigen. Na de wereldoorlogen bouwde de internationale gemeenschap immers aan een manier om de vrede te bewaren. De Verenigde Naties werden opgericht, met onder andere de Veiligheidsraad. De Universele Verklaring van de Rechten van de Mens gaf te kennen dat misdaden tegen de menselijkheid ontoelaatbaar zijn en dat elke mens dezelfde rechten heeft en dezelfde behandeling verdient. Zo blijkt nog maar eens dat uit gruwelijke daden een boodschap van hoop en vrede kan ontspruiten.

‘Wapenstilstand’ is de enige ‘stilstand’ die eeuwig mag duren en die leidt tot een betere wereld. Daarom is het belangrijk dat plechtigheden zoals vandaag blijven bestaan, zelfs al ligt de Eerste Wereldoorlog al meer dan een eeuw achter ons.

Mogen de bloemen bij deze gedenksteen een teken zijn van onze dankbaarheid.

Laat ons hopen dat de slogan “Nooit meer oorlog!” bewaarheid wordt.

https://www.instagram.com/p/CWI5-lSM3P-/
Share Button

De soldaat en het kaartspel

Geplaatst op door
Beantwoorden

(dit is de voordracht van Antoine Heyerick, voorzitter kaartmaatschappij Aelmoesenijevrienden, tijdens “Nieuwjaarswensen” op 20 januari 2019)

Het was in de tweede wereldoorlog. Een groep soldaten kwam terug van een patrouille en arriveerde in een klein dorp. De volgende morgen, zondag, ging een aantal van hen onder leiding van een sergeant naar de kerk. Nadat de geestelijke een gebed had gelezen begon hij de preken. Die jongens die een kerkboek hadden, haalden het tevoorschijn. Maar een van hen had alleen maar een spel kaarten bij zich dat hij voor zich uitspreidde. De sergeant zag wat hij deed en zei dat hij de kaarten weg moest doen.

Na afloop van de dienst werd de soldaat gestraft en bij de officier militaire politie gebracht. “Waarom heeft u hem hier gebracht, sergeant?”, vroeg de officier. Hij zat te kaarten in de kerk”, was het antwoord. “Wat heb je daarop te zeggen, knaap?”, zei de luitenant. “Heel veel”, was het antwoord van de bewuste soldaat. “Dat zullen we hopen, want als je geen deugdelijke reden hebt, dan zal ik je strenger straffen dan wie ook.” De soldaat zei: “Luitenant, ik ben zes dagen op patrouille geweest. Ik had geen bijbel of kerkboek, maar ik hoop u te kunnen overtuigen van de oprechtheid van mijn bedoelingen”. Nadat hij dit had gezegd, begon hij zijn verhaal…

Antoine Heyerick tijdens “nieuwjaarswensen” in de Sint-Agathakerk (foto Jean-Pierre Fack)

“Kijk luitenant, als ik naar de aas van het spel kijk, dan weet ik dat er maar één God is, en de twee vertelt me dat de bijbel in twee delen verdeeld is: het oude en het nieuwe testament. Als ik de drie zie, dan denk ik aan de Vader, de Zoon en de Heilige Geest. De vier herinnert me aan de vier evangelisten die het woord predikten: Mattheus, Marcus, Lucas en Johannes. De vijf doet me denken aan de vijf wijze maagden die hun lamp brandend hielden en gespaard bleven. Vijf van de tien waren dwaas en werden verstoten; de overige vijf bleven gespaard. Zes, dat zijn de zes dagen waarin God de hemel en aarde heeft gemaakt. Zeven herinnert me aan de zevende dag, de rustdag. De acht doet me denken aan de acht mensen die gered werden toen de aarde vernietigd werd. Het waren Noach, z’n vrouw, z’n zonen en hun vrouwen. bij de negen denk ik aan de melaatsen die onze Redder reinigde van de zonden, en negen van de tien bedankten Hem zelfs niet. Bij tien denk ik aan de tien geboden die Mozes op de stenen tafelen ontving.”

“Zie ik de koning, dan weet ik dat er slecht één grote Koning is. De vrouw herinnert me aan moeder Maria, koningin van de hemel. De boer van het spel is de duivel. Als ik de tekens op de kaarten tel dan kom ik tot 365, de dagen van het jaar. Er zijn 52 kaarten, de weken van het jaar. Vier kleuren zijn er, vier weken in een maand. Er wijn twaalf kaarten met een afbeelding, dat wil dus zeggen: twaalf maanden in een jaar. Ook zijn er dertien troeven in een spel, dertien weken in een kwartaal. Ziet u, luitenant, m’n spelkaarten betekenen voor mij een bijbel, een almenak en een kerkboek tegelijk.”

Beste mensen, dit was een waar verhaal. Ik weet het zeker want die soldaat, dat was ik.

Share Button

Gouden kaartjubileum “De Aelmoesenijevrienden”

Geplaatst op door
Beantwoorden

In naam van het bestuur van onze kaartmaatschappij heet ik jullie hartelijk welkom. 50 jaar “De Aelmoesenijevrienden” moet gevierd worden. Jaarlijks vieren wij feest. Elke viering heeft haar eigen kleur en klank, haar eigen charme en verwachting. Vandaag wordt het een feest met een gouden strik.

Graag schets ik jullie de historische groei van onze kaartvereniging…

Voorjaar 1968. De lente is nog in haar prille begin. Echte vrienden komen samen. Ideeën worden gewisseld, voorstellen besproken. Ze zijn het allen eens : “De Aelmoesenijevrienden” wordt geboren. Landskouter wordt een vereniging rijker. De pasgeboren blozerd kijkt onwennig de toekomst tegemoet, vol hoop, blij in verwachting.

50 jaar Aelmoesenijevrienden werd op zondag 18 maart in feestzaal Agathea

Ietwat vermoeid van het lange vergaderen en vol(ge)daan verlaten de kaartpioniers hun kaartlokaal. ’t Is reeds vroeg in de morgen. Een late nachtuil groet hen vanuit de duisternis en zoekt zijn schuilplaats in het Aelmoesenijebos.

De eerste kaartavond vindt plaats de eerste zondag van april 1968. De kersverse voorzitter, Valère Van Oostende, verwelkomt met fierheid zijn kaarters en toast (enkele keren) op de toekomst van de maatschappij. Wanneer  Valère Van Oostende in 1973 eervol ontslag neemt, wordt  Edmond Goedertier de nieuwe voorzitter.

Na een vijftal jaren wordt de maandelijkse kaarting verschoven naar de eerste zaterdagavond van elke maand.

In 1981 sluit het kaartlokaal, café Aelmoesenije, zijn deuren. Vanaf dan vindt de kaartmaatschappij onderdak in de leegstaande gemeenteschool. Deze wordt opgeknapt tot een sfeervol lokaal. Jaren later, in 2012, krijgt ons kaartlokaal een grondige renovatie die leidt tot het huidige “IJzeren Hekken”.

Tijdens het kaartjaar 1986-1987 verwerft onze vereniging haar eigen vlag, met als basiskleuren groen en geel waarop de naam van de maatschappij en de vier kaartsymbolen tegen een witte achtergrond afgebeeld staan.

Gedurende de vijftig kaartjaren heeft onze vereniging 196 leden ingeschreven. Op dit ogenblik telt onze vereniging 36 leden, waaronder een vijftal vrouwen. Vier van hen kaartten zich koningin. Een bewijs dat vrouwen ook hun ‘mannetje’ kunnen staan.

  • 33 verschillende leden wisten zich tot koning of koningin te kronen en 36 leden behaalden de titel van kroonprins.
  • 15 leden kaartten zich, één of meerdere keren, zowel koning als prins.

 Ondertussen rolden de jaren voort in de wieling van de tijd.

Een vereniging die reeds vijftig jaar bestaat, kan niet anders dan gestoeld zijn op vriendschap, op loyaliteit, op de inzet van een aantal mensen die beseffen dat het verenigingsleven ontzettend belangrijk en fundamenteel is en blijft. Het kaartspel brengt mensen samen, kaarten zorgt voor gezellige ontspanning, een gezonde competitie. Een goede kaarter laat niet in zijn kaarten kijken. Een goede kaarter speelt ten gepaste tijd zijn troeven uit.

Liefde is een kaartspel

Als voorzitter, sinds 2001, heb ik een gevoel van innige tevredenheid. Dat wij vandaag hier staan, is niet de verdienste van één persoon, maar van een bestuur dat zich onvoorwaardelijk en belangeloos inzet voor haar maatschappij. Ik wil dan ook mijn oprechte dank uitdrukken aan mijn vrienden bestuursleden : André Roegiers, Eric Van de Vijver, Robert Van Steenberge en Alex Van de Sijpe.

Een bijzondere dank en waardering wil ik richten aan de vijf dynamische en toegewijde vrouwen die maandelijks tijdens de kaartavonden de drank uitschenken en de leden bedienen. Lieve dames Erna, Monique, Gaby, Mariette en Karolien jullie verdienen respect, wij dragen jullie in ons hart.

https://www.youtube.com/watch?v=GstbDqiwoyM

Lisa Del Bo zingt : “ Liefde is een kaartspel met dames en heren”. Ik vermoed dat zij hiermee de mannen en vrouwen van “De Aelmoesenijevrienden” bedoelt. Jullie kaarters tonen liefde voor onze kaartmaatschappij. Jullie maandelijkse aanwezigheid stimuleert ons, bestuursleden, om verder te gaan op de juiste weg die wij reeds jaren belopen.

liefde is een kaartspel voor dames en heren,
liefde is een kansspel voor winnaars zoals wij,
speel je niet, speel je wel, speel je spel,
jij bent  altijd hartentroef !

Wij zijn dankbaar. Onze wens: “De Aelmoesijevrienden”, het ga je goed …. nog vele jaren…

Share Button

Flashback – Drankhandel Canda

Geplaatst op door
2

In 1939 begon Gérard De Canck een zelfstandige drankenhandel, ‘Canda’. Met het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog werd de pasgehuwde Gérard krijgsgevangen genomen en naar Duitsland gedeporteerd. Daar verbleef hij van 28 mei 1940 tot 23 april 1941.

Ondertussen had de bezetter zijn pas aangekochte vrachtwagen in beslag genomen. Zijn vrouw Martha stond er thuis alleen voor en leverde met de fiets hier en daar dranken.

Drankhandel Canda

deze gevel in de Aalmoezenijestraat is nog goed herkenbaar

Na de oorlog ging de bedeling met paard en kar en kende het bedrijf ‘Canda’ vooruitgang. In 1946 werd de eerste vrachtwagen met aanhangwagen aangeschaft. Nu kon Gérard zelf een deel van de dranken ophalen. Hij reed geregeld het parcours Landskouter-Spa, heen en terug en verkocht het water Spa Monopole, gegeerd in de streek.

In de beginjaren werd het bier aangekocht bij brouwerij Van Roy – Wieze. De pils Perle-28-Caulier werd achteraf zijn paradepaardje.

Het bier werd in vaten van 1 hl aangekocht. Ten huize van Gérard De Canck werd het gebotteld. De flesjes werden van eigen etiketten ‘Canda’ voorzien en in bakken ‘Canda’ geplaatst.

Drankhandel Canda

Drankhandel Canda

Gérard is hier op weg naar Spa met zijn vrachtwagen. Uit Spa importeerde hij het water ‘Spa Monopole’ en verkocht het in de streek.

Dit verhaal en de foto’s komen van Antoine Heyerick en zijn met nog andere foto’s en verhalen te raadplegen op de erfgoedbanklandvanrode.be.

LOGO_Erfgoedbank

Share Button

Neos Oosterzele 20 jaar jong!

Geplaatst op door
Beantwoorden

Zondag 7 april 2013 – Beloken Pasen

Met honderd vijftig waren we. We vierden een stijlvolle eucharistieviering in de Sint-Agathakerk te Landskouter. Padre Renaat ging ons voor in woord en gezang. Uit de bezinningstekst van de voorzitter onthouden wij : “Geef mij nog vijf minuten, Heer, voor een lach spontaan en blij waardoor ik warmte breng en sfeer in huizen rondom mij.”

Neos Oosterzele bestaat 20 jaar. Dat werd gevierd met 150 aanwezigen (foto Eddy De Moor)

Neos Oosterzele bestaat 20 jaar. Dat werd gevierd met 150 aanwezigen (foto Eddy De Moor)

Na de viering bij Sint-Agatha staken we de straat over. Feestzaal Agathea liep vol voor een stijl- en smaakvolle jubileumviering. Voorzitter Guido Vervust had in zijn jubileumtoespraak woorden van dank en waardering voor de prestaties van de mensen van het eerste uur, gaf hoopgevende inspiratie naar de toekomst toe.

Onze provinciale voorzitter, Chris De Saveur, verwoordde het zo: “Neos Oosterzele, 20 jaar jong ! Zie die fiere jongelingen daar staan. De rijke ervaring van die senioren straalt uit hun nooit vergane jeugd. Dat bruisend leven moet gevierd worden. Zie ze pronken op Beloken Pasen, uitgedost op hun paasbest. Ze blinken van trots. Neos Oosterzele, 20 jaar jong! Viert het anker van jullie zeewaardige en sierlijke schip. Vrienden van Neos Oosterzele, in naam van Neos Oost-Vlaanderen, wens ik jullie een behouden vaart en … ad multos annos.”

Na de jubileumviering drukte onze nationale voorzitter, Thijs Streng, via mailbericht, het zo uit: “Beste Antoine, Mijn vrouw en ikzelf zijn zojuist goed thuisgekomen van een heerlijke dag Oosterzele-Landskouter en ik heb er behoefte aan het bestuur van Neos Oosterzele te complimenteren met de wijze waarop jullie het 20-jarig bestaan van Neos Oosterzele hebben gevierd. Wij hebben van begin tot einde genoten. De stijlvolle misviering waarin de Padre voor de ‘e’ in de naam Neos als vertaling graag ‘enthousiast’ zou zien ingevuld, de uitstekende toespraken van Guido, Chris en de Burgemeester tijdens de informele, academische zitting, de speelse bijdragen van jullie leden in lied- en dichtvorm, de door jou prima ingevulde rol van moderator, de prachtige powerpoint-presentatie, over het verleden van Neos Oosterzele en de heerlijke spijs en drank, het was allemaal van uitstekende kwaliteit. Een typisch Neos-feest dus. Wees zo goed mijn complimenten en mijn dank dat wij vandaag jullie gasten mochten zijn, over te brengen aan de hele ploeg. Het was een staaltje van prima teamwork. Met vriendelijke Neos-groet !”

Het jubileumfeest, met veel geestdrift en inspanning voorbereid, werd een groot succes. Laat ons dromen van een zilveren Neos Oosterzele. Afspraak over vijf jaar.

Share Button

20 jaar NEOS Oosterzele

Geplaatst op door
Beantwoorden

Op 23 maart 1993 werd CRM (nu Neos) Oosterzele boven de doopvont gehouden. Juliette Demeyer, echtgenote van Gaston Van de Vijver, werd de voorzitster. Oosterzele werd een vereniging rijker. Cultuur, ontspanning, gezondheid en gezelligheid vormden de basis. Een nieuwe vereniging uit de grond stampen naast reeds van jaren bestaande organisaties was geen gemakkelijke klus. Er was enthousiasme, kennis, geduld en vooral mensenkennis nodig.

het huidige bestuur van NEOS Oosterzele (foto van de vereniging)

het huidige bestuur van NEOS Oosterzele (foto van de vereniging)

Juliette zag geleidelijk aan haar prille vereniging groeien en bloeien. Leden sloten aan, vol verwachting en nieuwsgierigheid voor de aangeboden activiteiten. Met de jaren breidde de bestuursploeg uit, jonge leden werden tot lei(ij)dende bestuursleden uitgenodigd.

Bestuursleden en -functies vanaf 1994:

Voorzitter: De Meyer Juliette (overleden 2012)
Ondervoorzitter: De Taeye Clara (overleden 2007)
Secretaris: Gouwy Gilbert (overleden 2009)
Penningmeester: Iemants Marieke (eervol ontslag 2011)
Bestuursleden: Geysen Elisabeth, Van der Veken Paul (overleden 1999), Van de Vijver Gaston (overleden 2006) en Vermeulen Agnes (overleden 2006).

Op 21 juni 2007 gaf voorzitster Juliette Demeyer de fakkel door aan Guido Vervust. Gilbert Gouwy nam in maart 2004 ontslag als secretaris. Vanaf 01 april 2004 werd Antoine Heyerick de nieuwe secretaris.

NEOS: een NEtwerk van Ondernemende Senioren

Neos is een vereniging van en voor actieve senioren. Iedereen die zijn vrije tijd graag op een leuke en zinvolle manier wil doorbrengen is bij ons aan het goede adres. Neos — een pluralistische vereniging — staat open voor elkeen die zich aangesproken voelt door een gevarieerd programma met cultuur, vormende en ontspannende activiteiten. Voordrachten, daguitstappen, culturele evenementen, ontspanning en gezellig samenzijn – het kan allemaal bij Neos.

Elke activiteit wordt aan de leden met een uitnodiging meegedeeld zodat elkeen een duidelijk beeld krijgt van de inhoud en de aard van de activiteit. Neos Oosterzele participeert ook aan de activiteiten die door Neos Nationaal en Neos Provinciaal worden georganiseerd. Heden telt Neos honderd vierenvijftig leden, verspreid over de zes deelgemeenten van Oosterzele.

Bestuursleden en -functies vanaf het werkjaar 2012-2013:

Voorzitter: Vervust Guido
Ondervoorzitter: Engels Eric
Secretaris: Heyerick Antoine
Penningmeester: Vandaele Raoul
Bestuursleden: Geysen Elisabeth, Gabriël Christianne, Adam Monique, Coucke Rita, de Poucques Anne en Vervust Lieve.

neosvzw.be/oosterzele

Share Button

NEOS Oosterzele – daguitstap Lam Gods Gent

Geplaatst op door
Beantwoorden

Deze cultuuruitstap staat volledig in het teken van de restauratie van het ‘Lam Gods’. Het meesterwerk werd aangevat door Hubert Van Eyck (overleden 1426) en voltooid door zijn broer Jan in 1432.

Een vrije vertaling van het kwatrijn op het veelluik verklaart: “De schilder, Hubert Van Eyck, een groter man werd nooit gevonden, vatte dit werk aan. Zijn broer Jan, de tweede in de kunst, voltooide die zware taak op verzoek van Joos Vijd. Die nodigt u, op 6 mei (1432) met dit vers uit om te aanschouwen wat werd verricht.”

Onze gidse is niemand minder dan Prof. dr. Anne van Grevenstein-Kruse, adviseur van de kathedrale kerkfabriek. Haar begeestering werkt aanstekelijk. Zij drukt vooraf haar tevredenheid uit over de harmonische samenwerking tussen de verschillende instanties. De kathedrale overheid, de beheerder van het schilderij, nam de beslissing om het schilderij te restaureren. De Vlaamse overheid wees het Museum voor Schone Kunsten als locatie voor de restauratie aan. De behandeling wordt uitgevoerd door het Koninklijk Instituut voor het Kunstpatrimonium. Gespecialiseerde restauratoren krijgen steun van de UGent. Het provinciebestuur coördineert de activiteiten naar het publiek toe.

NEOS Oosterzele bezoekt het Lam Gods, met als 4e van rechts Prof. dr. Anne van Grevenstein-Kruse

NEOS Oosterzele bezoekt het Lam Gods, met als 4e van rechts Prof. dr. Anne van Grevenstein-Kruse (foto NEOS)

Men voorziet dat de restauratie een vijftal jaren (2012-2017) zal duren en de kostenraming bedraagt 1 400 000 euro. Volgens onze gidse is deze restauratie onontbeerlijk wil men dit meesterwerk voor het nageslacht bewaren.

Tijdens ons bezoek zijn de restaurateurs niet aan het werk, dat is wel tegenslag. We krijgen evenwel een breedvoerige en begrijpbare uitleg hoe men bij zo’n restauratie tewerk gaat. De oude, vergeelde vernislagen worden verwijderd. Hierna wordt de originele verflaag gecontroleerd en verbeterd. Een nieuwe vernislaag wordt dan aangebracht. Dit is uiteraard minutieus en tijdrovend werk. Men onderzoekt eveneens welke materialen en technieken er destijds werden gebruikt. Momenteel zijn een achttal panelen in behandeling, waaronder deze waarop de opdrachtgevers van het schilderij, Joos Vijd, voorschepen van de stad Gent en zijn echtgenote Elisabeth Borluut, zijn afgebeeld.

Na haar uiteenzetting vergezelt de professor emeritus ons naar de Sint-Baafskathedraal. We bewonderen het meesterwerk, veilig geborgen in zijn glazen kooi. De panelen die op dit ogenblik gerestaureerd worden, zijn vervangen door zwart-wit foto’s op ware grootte.

We beëindigen het drieluik van ons bezoek in het Caermersklooster. Via powerpoint-voorstellingen, tekeningen, maquettes en bijhorende lezingen krijgen we een overzicht van deze unieke tentoonstelling. Ook hier  begeleidt onze gidse ons op onze zoektocht naar informatie.

Een belangrijke vraag blijft voorlopig onbeantwoord: waar zal het gerestaureerde ‘Lam Gods’ te bezichtigen zijn ? Wij zullen het vernemen bij leven en welzijn.

Wij sluiten een leerrijke dag af met een bezoek aan ‘Jacob’ langs de Vrijdagmarkt. Na de geestelijke inspanning volgt een welverdiende ontspanning en hoe kan dit beter dan met een ‘Gentse tripel’. Vanop zijn Vrijdagmarkt wijst Artevelde ons, met gestrekte arm, de weg huiswaarts. Hij zag dat het goed was.

Share Button

NEOS – daguitstap Gent

Geplaatst op door
1

We varen door het middeleeuwse centrum van Gent met zijn uitgebreid scala van monumenten. Vanaf de Korenlei varen we op de Leie en de Lieve tot aan de torens van het Rabot. Op deze boeiende, gegidste historische rondvaart krijgen we zicht op de drie torens van Gent : van de Sint-Baafskathedraal, van het Belfort en van de Sint-Niklaaskerk. We varen langs gildenhuizen, het Gravensteen, het Prinsenhof, het Patershol, de oude vismijn en het vleeshuis, kloosters en oude graanhaven. We ontdekken Gent vanuit een anders perspectief: een stad met geschiedenis, een stad met een groots verleden, een stad met toekomst, een stad die renoveert.

NEOS Oosterzele op boottocht in Gent

Als tussendoortje lopen wij de Sint-Baafskathedraal binnen en dalen af in de ondergrondse ruimte van de crypte. Relikwieën en kostbaar zilverwerk : monstransen, kelken schitteren in vele uitstallingen. Priestergewaden getuigen van eerbiedwaardige kerkelijke overheid. Eeuwenoude muurschilderingen werden bij renovatie herontdekt.

Bezoek stadsbrouwerij Gruut

Bedrijfsleidster en brouwingenieur Annick De Splenter runt sedert 2009 de stadsbrouwerij Gruut, gelegen aan de Grote Huidevettershoek, hartje Gent. Het is een unieke brouwerij omdat er geen hop, maar wel een kruidenmengsel gebruikt wordt als ingrediënt. Onze gastvrouw blikt terug in de geschiedenis van Gruut. Eeuwenlang was Gent het centrum van de bierbrouwerijen. De gruuten waren ook de betaaleenheid ten tijde van Keizer Karel. In het middeleeuwse Gent werden de belastingen betaald met gruuten. Men betaalde met enkele en dubbele munten. De Gruut-munt wordt gebruikt als logo, dat op de flessen en glazen van de brouwerij staat afgebeeld.

bier proeven in de Gentse stadsbrouwerij Gruut

De verloren gegane traditie van het bierbrouwen wordt vandaag nieuw leven ingeblazen  door  stadsbrouwerij Gruut. Of je nu van blond, bruin of wit houdt, Gruut valt altijd in de smaak. Er zijn momenteel vijf varianten : een witbier, een blonde, een amber, een bruine en Inferno. Tijdens de uiteenzetting proeven we drie gruuten: ‘Gruut Blond’, licht, zacht, een variatie van verscheidene moutsoorten en ongefilterd, ‘Gruut Amber’, een Amber Ale met Gruut-kruiden, ‘Gruut Wit’, zeer aromatisch, met een geurige fruitigheid en een lichte kruidachtige nasmaak.

Tot slot kunnen wij onze vaardigheid testen met het puzzelen met twee bierviltjes. Als men twee bierviltjes tezamen puzzelt, ontdekt men een verborgen tekening, vaak een lichtjes erotische afbeelding.  Om het volledig Gents te houden doen wij ons te goed aan een maaltijd ‘à volonté’ Gentse waterzooi.

Bij het verlaten van het gerestaureerde gebouw uit 1840, lezen we op de voorgevel:

“We goan reklameere
Want we stoan zuu druuge lijk een hijt
Geeft ons onze Gruut weer
Van de euen tijd !”

Share Button

NEOS – Daguitstap Frans-Vlaanderen

Geplaatst op door
Beantwoorden

Een kille voorjaarsmorgen … Vijfenzestig Neos-getrouwen geven toch een warm gevoel. Iedereen is stip op tijd. En toch… wij zullen met gevoelige vertraging onze bestemming Cassel bereiken. Een onmogelijke reisroute is hiervan de oorzaak. Koffie met een croissant maken veel goed. Hierna maken wij een geleide stadswandeling.

Kassel, gelegen in de Franse Westhoek en Frans-Vlaanderen, heeft ongeveer tweeduizend vijfhonderd inwoners. De honderdzesenzeventig meter hoge Kasselberg is het hoogste punt van de Westhoek. In de Romeinse tijd was Kassel het vertrekpunt van zeven heerwegen, één daarvan is duidelijk zichtbaar vanop de top van de Kasselberg. De stad werd meermaals geplunderd en verwoest.

Een deugddoende opwarmer na een kille dag... à votre santé !

Op de Kasselberg staat een gedenkteken dat herinnert aan de drie veldslagen die hier plaats vonden. Hier staat ook het standbeeld van Generaal Foch die op de Kasselberg zijn hoofdkwartier had. Ook een beschermde windmolen trekt de aandacht. Kassel bezit enkele bezienswaardigheden. Op de Markt staat het zestien eeuwse ‘Landshuys’, thans een museum, herenhuizen uit de 17e en 18e eeuw verwijzen naar vroegere rijkdom. De gotische hallenkerk ‘Onze-Lieve-Vrouw van de Crypte’ heeft een fraai interieur. De oorspronkelijke parochiekerk op dezelfde locatie die aan Onze-Lieve-Vrouw was gewijd, werd achtmaal tot puin herleid en terug heropgebouwd. Tijdens de Franse Revolutie (1789) diende ze tot paardenstal, gevangenis en hospitaal.

Tijdens onze wandeling gaan we de voormalige Jezuïetenkerk voorbij, we lopen langs de ‘Porte d’ Aire’. We verlaten Kassel en rijden een twintigtal km verder, richting Esquelbecq. We brengen een bezoek aan de artisanale brouwerij Thiriez. De brouwerij is ontstaan in 1996 op de plaats waar vroeger een landbouwbrouwerij was. Na een korte uiteenzetting door de heer Thiriez kunnen we de producten van de edele kunst van het brouwen proeven. ‘La blonde d’Esquelbecq’ is aan te raden: mooi van kleur en lekker op de tong. Wie dit ‘blondje’ niet ziet zitten kan proeven van ‘La Rouge Flamande’, genaamd naar het rode melkveeras uit de streek.

Na dit eerder kort, maar niet minder verblijdende bezoek zetten wij onze tocht verder naar de vestingstad Bergues. Daar genieten wij van een uitgebreid middagmaal. We starten de namiddag met een rustige boottocht van Bergues naar Duinkerke over één van de oudste kanalen van Frankrijk. Dat dit een verrijkende boottocht is, is de waarheid geweld aandoen.

We komen terug aan wal in de belangrijke havenstad Duinkerke. Onder leiding van een charmante gidse rijden we de stad rond. Hier komen verleden, heden en toekomst van Duinkerke aan bod: de Sint-Eligiuskerk, waarin onder andere de Duinkerkse kaper Jan Bart ligt begraven, het Belfort dat er langs de overzijde van de weg een beetje verweesd bijstaat, is de voormalige klokkentoren van de Sint-Eligiuskerk, de toren van de Leughenaer, het standbeeld van kaper Jan Bart, “Al die willen te kap’ren varen, moeten mannen met baarden zijn …”, dit lied vond zijn oorsprong in Duinkerke.

De architectuur van de badplaats Malo-les-Bains, hier vinden we verschillende villa’s van rijke burgers uit het begin van de twintigste eeuw, ook de wederopbouw van het stadscentrum na de tweede wereldoorlog. Op onze terugweg huiswaarts houden we halt in ‘Het Spaans Kwartier’ te Izenberge. We laten ons de broodmaaltijd smaken en de Picon vooraf wordt door niemand afgewezen.

Share Button