De directie, personeelsleden en ouderraad van VBS De Bloesem nodigen iedereen van harte uit op het jaarlijks eetfestijn van de school dat doorgaat in de turnzaal van de lagere school, Kloosterstraat 27 te Moortsele op zaterdag 23 en zondag 24 maart 2019.
Eetfestijn Vrije Basisschool De Bloesem
U kan er terecht op zaterdagavond vanaf 18u30. Zondagmiddag zijn er twee shifts: eentje vanaf 11u30 tot 12u30 en eentje vanaf 13u tot 14u. Er zijn drie gerechten waaruit u kan kiezen:
Stoofvlees €16 voor volwassenen en €8 voor kinderen
Kalkoenfilet €17 / €8
Zalm €18 / €9
Elk gerecht wordt aangeboden met frietjes en buffet van sla, tomaat, wortel en perzik.
U kan inschrijven via de leerkrachten of directie; via e-mail naar het adres: directie@vbsdebloesem.be; of door te bellen naar 09/362.60.58.
Landskouter kent intussen 3 vaste events tijdens de zomer. De zomer-editie van het Seizoenscafé in de pastorietuin, de kermis op de Rooberg en het Zomerfeest op de grens met Gijzenzele. Een overzicht zodat u de data al kan aankruisen in uw agenda.
Noche Flamenca op 22 juni
Op zaterdag 22 juni, een week voor de grote vakantie, organiseert het Seizoenscafé haar groot outdoor event in de pastorietuin en Bakkerstraat. Na de Franse en Italiaanse avonden in de voorbije jaren wordt het dit jaar een Spaans-Andalusische avond.
https://www.instagram.com/p/BtIUzqsDeeh/
Kermis in weekend 27/28 juli
Landskouter kermis staat ingepland voor het weekend van 27 en 28 juli, met klassieke ingredienten zoals eetfestijn van het wielercomité, country-avond en koers op zondag.
Zomerfeest op 10 augustus
Op zaterdag 10 augustus tenslotte is er het Zomerfeest, dat voor het tweede jaar doorgaat op terreinen op de grens met Gijzenzele. Het start met een Kids namiddag met o.a. springkastelen, schminkstand, kids tattoo en optreden van De Dansstudio uit Zottegem. Vanaf 17u30 is er barbecue à volonté. Het event wordt tot 21.00u opgeluisterd door Fabi uit Landskouter en gevolgd door de grootste Travestieshow Les Folles de Gand.
Door de behandeling van de verkiezingsklacht van Open VLD plus kon de nieuwe gemeenteraad van Oosterzele pas op 28 januari geïnstalleerd worden. Daags nadien ging ook het nieuw college van burgemeester en schepen van kracht. Door haar maand schorsing is Landskouternaar Elsy De Wilde (4e schepen) er pas vanaf 28 februari bij.
In een overvolle raadszaal werden de gemeenteraadsleden een voor een ingezworen door de voorzitter van de gemeenteraad, Hilde De Sutter.
De eedaflegging van Landskouters gemeenteraadslid Elsy De Wilde. Zij wordt op 28 februari 4e schepen van Oosterzele, nadat haar schorsing van 1 maand is uitgewerkt
Orville Cottenie, zoon van voormalig CD&V schepen Paul Cottenie, werd op 14 oktober als énige N-VA’er verkozen. Omdat in het CD&V/N-VA kartelakkoord rekening gehouden werd met 3 N-VA verkozenen zal hij een zeer prominente rol spelen in het schepencollege van Van Durme IV.
Orville, hoe ben je in de politiek belandt? Met mijn actieve vader zat politiek er bij ons al vroeg in. Mijn vader is wel CD&V’er, maar een pak liberaler dan de doorsnee christendemocraat. Ik heb al jaren een N-VA lidkaart en denk liberaal door mijn ondernemerschap. Bij de vorige gemeenteraadsverkiezingen werd ik benaderd door de N-VA, maar de mede-vennoten van de Belfius kantorencluster waar ik toen deel van uitmaakte vonden het beter dat niemand in de politiek zou stappen. Vier jaar geleden ben ik zelfstandig uitbater van een Argenta kantoor in Herzele geworden. Ik heb me toen terug aangeboden bij de N-VA. Mijn vrouw (Iris De Munter) is ex-schoonzus van de burgemeester en de zus van N-VA voorzitter Jo De Munter.
Orville Cottentie, N-VA schepen van Oosterzele
Je hebt een eigen, aparte campagne achter de rug. Dat klopt. Als partij hebben we besloten om geen affiches met individuele foto’s in het straatbeeld te plaatsen. Enkel op de auto of in de eigen tuin. Daarnaast was iedereen vrij. Ik heb zo’n 3.500 huisbezoeken afgewerkt tussen juni en de verkiezingen in oktober, veelal samen met mede N-VA kandidaat Veerle Van de Putte. Die bezoeken waren leerzaam; ik heb er veel notities van bijgehouden.
Hoe voelt het om als énige N-VA’er verkozen te zijn, terwijl de partij toch dacht minstens één extra zetel te halen? (N-VA had twee zetels in de vorige legislatuur) De verkiezingsuitslag heeft vele weken in de kleren gehangen. We hoopten minstens op het behoud van het aantal zetels (2) en schepenen (2), en zelfs op één zetel/schepenambt meer. De partij heeft een analyse gemaakt van de nederlaag. We hebben te weinig campagne gevoerd, waren te weinig zichtbaar. We wilden Groen volgen in onze campagne: niet te veel verspillen, duurzaam zijn. Bij de huisbezoeken heb ik veel mensen ontmoet die actief willen meewerken. Veel jongeren die willen toetreden tot het bestuur. Dit is een kans om onze ploeg te verjongen en klaar te maken voor de volgende verkiezingen.
Welke bevoegdheden heeft u binnengehaald als schepen? Lokale economie. Ik ben actief binnen de zelfstandigenvereniging Unizo. Mijn huiswerk is gemaakt, mijn voorbereiding is klaar. Er zijn al concrete plannen, deels gebaseerd op marktonderzoek van Unizo over het koopgedrag van Oosterzelenaren. We willen de lokale ondernemers hierbij betrekken. Ik wordt ook verantwoordelijk voor Jumelages: in 1992 heb ik een jaar gewoond en gewerkt in Oberkirch. Ik had expeditie gestudeerd en een grote transporteur heeft daar zijn basis. Mijn vader werkte toen aan de verbroedering met Oberkirch; Johan Van Hecke was toen nog burgemeester. Verder wordt ik ook verantwoordelijk voor toerisme, erfgoed en dierenwelzijn. Dat laatste is een nieuwe bevoegdheid, iets wat N-VA nationaal nauw aan het hart ligt.
Hoe verliep de verdeling van die schepenambten eigenlijk? Na de verkiezingen hebben we samengezeten. Er werd onderhandeld met de andere schepenen en sommige dingen lagen gevoelig. Iedereen had verwacht dat ik de bevoegdheid Financiën zou vragen. Professioneel kan dat niet. Het directiecomité van Argenta moest toestemming geven voor mijn schepenambt en Financiën is geen optie.
Bent u verder nog actief in het verenigingsleven? Op dit moment niet. Ik speel wel muziek in de coverband Das Rock. We spelen Studio Brussel muziek. Ik loop ook marathons en train 3 keer per week. Een druk leven dus, maar met mijn vrouw Iris als ideale partner op kantoor lukt dat.
Orville als bassist bij Das Rock (foto Jean-Pierre Fack)
U stapt als nieuw politicus in een oud kartel (CD&V/N-VA). Gaat u voldoende kritisch kunnen zijn? Er is een goed bestuursakkoord uitgewerkt. Het kartelakkoord werd grotendeels door de N-VA geschreven. We hebben tot nu toe zeer goed samengewerkt en houden elkaars woord.
In de nieuwsbrieven die u uitstuurde tijdens de campagne verwijst u meermaals naar het raadplegen van het publiek Ik ben zo ingesteld, wil de mensen raadplegen. Ook in mijn job en gezin werk ik zo. In de mate van het mogelijke zo veel mogelijk mensen betrekken, ook van andere politieke strekkingen.
Hoe ziet u de stroeve relatie tussen meerderheid en minderheid in Oosterzele verder evolueren? Ik heb een andere ingesteldheid, wil de oppositiepartijen betrekken. Na de verkiezingen heb ik gesprekken gehad met Groen en Open VLD plus. Het is belangrijk om te weten met wie je gaat samenwerken in de toekomst en wil dit zo houden de komende 6 jaar. Je bereikt meer met een inhoudelijk debat dan op de man te spelen.
Tijdens de verkiezingen sprak iedereen over de landelijkheid van Oosterzele, maar op het terrein is daar nog weinig van te zien In het verleden heb ik mij geërgerd aan het goedkeuren van grote gebouwen in de dorpskern, bijvoorbeeld in Scheldewindeke. In deze legislatuur moeten we rekening houden met een nieuwe manier van leven en rekening houden met de verzuchtingen van onze inwoners. Laten we grote gebouwen vermijden en beroep doen op experten om ons hierbij te helpen in het vergunningsproces. De emmer is vol.
Op 20 januari organiseerde het Seizoenscafé haar eerste “nieuwjaarswensen” in de kerk, opgeluisterd door muziek gebracht door kinderen uit Landskouter. Daarna bood het een gratis nieuwjaarsreceptie aan in het IJzeren Hekken.
Met “nieuwjaarswensen” wilde het Seizoenscafé Landskouternaars samenbrengen in de kerk voor een niet-religieus event. Iedereen mocht zich aanbieden om nieuwjaar te wensen of iets voor te lezen.
Zo las Jille Steurbaut haar nieuwjaarsbrief voor en brachten ook Krista Bekaert en haar dochter Eva Vekeman nieuwjaarswensen. Zo ook Erna Tondeleir: nieuwjaarswensen namens OKRA. Antoine Heyerick las “het kaartspel” voor. Bart De Rijcke vroeg zich af wat er nu met de kerk zou (kunnen) gebeuren. Dirk Cottyn schetste op een emotionele manier de erosie van het verenigingsleven in ons dorp en het slinkend aantal plaatsen waar dorpsgenoten elkander kunnen ontmoeten. Sommige van deze teksten hebben we afzonderlijk gepubliceerd.
De toespraken werden afgewisseld met sfeervolle accordeonmuziek van Matisse Van Hoeylandt en de kinderen van Roswitha Gerbosch sloten af met een trio dwarsfluit-accordeon-saxofoon.
Er werd ook hulde gebracht aan Padre Renaat, die eind december als pastoor afscheid nam van zijn parochie en medio 2019 wellicht verhuist naar het Gentse.
Nieuwjaarsreceptie in IJzeren Hekken
Om 11u startte dan de nieuwjaarsreceptie in het IJzeren Hekken. Het bestuur van het Seizoenscafé zette haar sponsors in de bloemetjes, die de initiatieven van de organisatie financieel ondersteunen.
Gezellige nieuwjaarsreceptie in ’t IJzeren Hekken
Ook het programma van 2019 werd toegelicht. Naast de wintereditie zijn dit de data voor de volgende 3 seizoenen:
lente – zaterdag 30 maart – IJzeren Hekken
Eat & Meet 55+ : speciaal voor de ouderen organiseert het Seizoenscafé ’s middags een lunch met soep, stoverij met frieten en koffie met versnaperingen voor €15
’s avonds is er een Seizoenscafé voor iedereen!
zomer – zaterdag 22 juni – pastorietuin en Bakkerstraat
“Noche Flamenca” – Spaanse avond met eten, drank en muziek: in navolging van de Franse en Italiaanse avonden krijgt dit evenement een Zuid-Spaanse toets
herfst – zaterdag 12 oktober – vertelwandeling
vertelwandeling voor jong en oud door Landskouter bij volle maan
Meer info over de volgende activiteiten via facebook.com/seizoenscafe of seizoenscafe@landskouter.be.
Wanneer ik hier sta, hier zo, in dit prachtige kerkje van Landskouter, gaan mijn gedachten onmiddellijk uit naar Gustaaf Joos. Toen ik hier in 1987 kwam wonen, was hij hier ‘de’ pastoor. Pastoor??? Euh, excuseer mijn oneerbiedigheid. Zijn aanspreektittel was kanunnik… Je weet wel, die instinker op het spellingsexamen. En, ik leerde de heer kanunnik Joos kennen. Hij hield van de Kerk met GROTE ‘K’, en de Kerk voor de Groten (denk maar aan het euh… het huwelijk al hier in van de heer Lotigiers.), maar bovenal hield hij van zijn kerkje … met kleine ‘k’ . Hij is dan ook, de man die — op welke manier dan ook — er voor gezorgd heeft dat het kerkje geworden is… wat het, voor eeuwig, moest blijven.
Wanneer ik hier sta, beste mensen… hier zo, in dit prachtig kerkje van Landskouter, gaan mijn gedachten nog steeds naar kanunnik Joos. Meer bepaald naar het jaar 1997. Eén van mijn kinderen deed hier zijn plechtige communie. Akkoord, het was nogal een woelige bende vormelingen… En onze kanunnik, had er beter aan gedaan een ‘extra’ verzekering af te afsluiten, vooraleer hij die jongeren in huis haalde…. Ongehoord, ‘die jeugd van toen’.
Dirk Cottyn bij zijn voordracht tijdens “Nieuwjaarswensen”, een organisatie van het Seizoenscafé die poëzie en muziek in de kerk bracht (foto Jean-Pierre Fack)
Ze noemden het kerkkoor zelfs, onbeschaamd als ze waren, ‘de krakende stemmen’. En ook Joos moest tijdens de viering iets gemerkt hebben, spijts zijn hoorapparaat… Hij wou het koortje bijsturen… Maar, toen hij daar nog mee bezig was… Voelde het jonge volkje dat het toezicht was verslapt en… Ja, toen moest hij terug daar gaan ingrijpen. Ik zie het nog gebeuren: Hier het rimpelkoortje… Daar het jonge volkje… En daar de preekstoel. Zie je knobbel onderaan. Daar moest hij onder door… en dat lukte niet zo goed… “BOENK !” Dat was de eerste maal dat ik een ‘GOOD WAVE’, voelde bij de kerkgangers hier in Landskouter… Nog erger??? Ja!!! Toen hij dit kerkje hier uit kwam, werd hij bovendien nog eens aangeklampt door mijn moeder. Ze vroeg hem: “Wat scheelt er hier ? Is dit een communiefeest? Hier wordt niet gelachen, hier wordt niet gezongen… Een feest ??? Tarara…Het lijkt hier wel bisdom Bokrijk ? Enz….” Arme Joos…. Ja, ik ken de bolwassingen van mijn moeder maar al te goed…
Beste mensen, We staan hier dus nog steeds in het kerkje van Landskouter… Het kerkje van ‘Kardinaal’ Joos… Ja, ondertussen had hij een purperen keppeltje gekregen en… nog een paar andere builen opgelopen… maar dat zijn andere verhalen… Voor een ander keer misschien….
Beste mensen, Hier in Landskouter is de Kerk met grote ‘K’ op terugtocht. Wat we overhouden is dit prachtige kerkje, met kleine ‘k’. En beste mensen wie de wettelijke eigenaar ook mag zijn… weet dat dit kerkje er alleen maar was ‘van’ en ‘voor’ de mensen hier in dit kleine Landskouter. En ik vind dat we dat zo moeten houden !
Beste dorpsgenoten, Jullie zullen uit mijn woorden wel gemerkt hebben, dat kanunnik Joos en ik geen echte vrienden waren… Ik neem hiervoor volledig de schuld op mij: Ik drink bier… en hij dronk wijn… en ik rookte sigaretten terwijl hij liever een sigaar kreeg… Onze meningen lagen nu eenmaal decennia ver uit elkaar. Maar toch hadden we een zekere band met elkaar… Don Camillo en Peppone…
Maar monseigneur Joos, vandaag geef ik jou over één iets volmondig gelijk. Het gaat om het volgende: na 25 jaar gemeentefusie werd er in Het Nieuwsblad een reeks aan gewijd. De krant stelde zich de vraag: “Hoe voelen de kleine deelgemeenten zich nu, na 25 jaar fusie?” Jij werd ook geïnterviewd Gustaaf. En in jouw bijdrage toen, monseigneur, vergeleek jij, Landskouter met een… Ik citeer: “Een dormitorium”. Dat was jouw woordje, Latijn natuurlijk, om te zeggen dat men louter nog naar Landskouter kwam om te slapen. Eenmaal de twee kostwinners en de kinderen de sectionele poort achter zich hadden gesloten, kwamen ze niet meer buiten. Landskouter was er alleen nog om te slapen…
Nochtans: toen was er nog een bloeiend verenigingsleven hier. Ik herinner me zelfs de nieuwjaarsrecepties, oorspronkelijk van de Bond van Grote en Jonge Gezinnen. Die waren gratis voor iedereen en met de jaren groeiden die uit, tot uiteindelijk bijna alle verenigingen er aan deel namen.
Toen, waren er nog 8. En Hof ter Beuken, het vroegere dorpscafé, deed ook mee. Zij leverden er toen, gratis, de aperitiefhapjes. Let wel, die recepties gingen toen niet door in het IJzeren Hekken, niet in Hof ter Beuken, maar in de Vrije Basisschool! De huurprijs voor een ganse dag bedroeg toen, omgerekend: 12,50 €…
Eerwaarde heer Joos, Monseigneur, Vorige week, was ik uiteindelijk nog eens in jouw kerkje, naar aanleiding van deze nieuwjaarsreceptie van het Seizoenscafé. Ik liep hier rond, snoof de histories op, en ik legde mijn oor te luisteren aan jouw biechtstoel. Ik dacht: mocht deze biechtstoel kunnen praten mocht hij niet gebonden zijn aan het biechtgeheim, zouden we niet beter begrijpen wat hier allemaal gebeurt achter de schermen in Landskouter?
Toen ik hier kwam wonen in 1987 was er meer … qua publieke ruimte waar mensen elkaar nog konden ontmoeten. Er was toen nog een winkeltje, een voetbalveld en een dorpscafé. Er was het oud gemeenteschooltje met speelplaats voor de kinderen, …er was het oud gemeentehuis… allemaaal openbare ruimte van voor de fusie. Wanneer je vroeger op wandel was in de Rooberg kon je in geval van nood telefoneren want, er stond een telefooncel…. Al dit is stilletjes aan verdwenen, stilletjes aan, terwijl Landskouter sliep… en wat kregen we er voor in de plaats… Op een zeker moment werd zelfs ons stationnetje afgenomen.
Beste mensen van Landskouter, let op wat er nog allemaal staat te gebeuren. De grote uitverkoop is nog niet voorbij. De kerk en pastorij met tuin, een beschermd dorpsgezicht, werd verkaveld. Straks hebben we hier alleen nog maar een mooie waardevolle kerk waar een herbestemming voor gezocht moet worden… Nee, ik wil er geen kruidenierswinkel Gerarda 2.0 van maken… Maar zonder bijhorende pastorij zal dit kerkje onbruikbaar en waardeloos worden…
Beste mensen, Onlangs startte het gemeentebestuur met het initiatief “Koester je plekje”. Wel als er hier één plekje is dat wij hier moeten koesteren, dan is dit ons kerkje, met pastorij en tuin als één geheel En voor dit geheel moeten we een herbestemming zien te vinden, een herbestemming in functie van de inwoners hier. Het mag geen uitverkoop worden om de gemeentekas te spijzen. Er is hier al genoeg verdwenen. Let op mijn woorden, straks verdwijnt hier ook nog onze rode postbus en moeten we volgend jaar naar Oosterzele om onze nieuwjaarsbrief te posten.
Beste dorpsgenoten, wordt wakker! Open jullie ogen en zie wat er gebeurt.
Beste mensen, Landskouter is meer dan een slaapzaal.
(dit is de toespraak van Erna Tondeleir, voorzitter OKRA, tijdens “Nieuwjaarswensen” op 20 januari 2019)
Goede morgen beste mensen
Ik ga mezelf even voorstellen, ik vertegenwoordig Okra Landskouter een vereniging voor 55+. Okra betekent: de O van Open, de K van Kristelijk, de R van Respectvol, de A van Actief.
We zijn als vereniging in Landskouter begonnen op 15 maart 1978. Ons doel toen en nu is mensen met een jaartje meer samen te brengen. Wij willen actief, sportief en gezond in het leven staan. Vriendschap en sociale contacten staan bij ons centraal.
Ik ga nu in naam van Okra een nieuwjaarswens uitbrengen. Ik wens je een gelukkig Nieuwjaar. Maar wat wens ik je meer toe? Wat is geluk voor jou? Is dat een goede gezondheid? Of wat je jezelf wenst? Dat zijn van die gemeenplaatsen waar niemand iets mee is.
Een gelukkig Nieuwjaar! Het zou kunnen zijn dat je jezelf met nieuwe ogen bekijkt, dat je gelooft in je mogelijkheden om je te verbeteren, dat je ziet dat je iets betekent voor je partner en je kinderen, maar ook dat je gerespecteerd wordt op je werk,,dat je gewaardeerd wordt om wie je bent.
OKRA Landskouter bij hun kerstlunch in December met rechts vooraan voorzitter Erna Tondeleir
Een gelukkig Nieuwjaar! Het zou kunnen zijn dat je opnieuw geluk vindt in de dingen die er echt toe doen: in het gezin, de vriendschap, het begrijpen van elkaar, in de zorg voor wie je nodig heeft, in het genieten beetje voor beetje… en noem maar op!
En als je toch erge dingen gebeuren, wens ik je dat je toch hoop, geloof en liefde vindt om met Gods steun wat hierboven staat te beleven.
Een hartewens. Bidden wij voor elkaar dat wij in dit nieuwe jaar mogen zijn: jong genoeg om geestdriftig te blijven, wijs genoeg om te kiezen voor het goede en het schone, groot genoeg om over onze kleine inspanningen heen te stappen, klein genoeg om verwonderd te kunnen zijn, persoonlijk genoeg om geen massamens te worden, vroom genoeg om te bidden en het anderen te leren, begrijpend genoeg om veel te kunnen vergeven, sterk genoeg om zwakken te steunen, liefdevol genoeg om anderen te helpen, hoopvol genoeg om te geloven in de toekomst, gelovig genoeg om het met God en de mensen te wagen, hartelijk genoeg om dit elk-ander te wensen.
(dit is de voordracht van Antoine Heyerick, voorzitter kaartmaatschappij Aelmoesenijevrienden, tijdens “Nieuwjaarswensen” op 20 januari 2019)
Het was in de tweede wereldoorlog. Een groep soldaten kwam terug van een patrouille en arriveerde in een klein dorp. De volgende morgen, zondag, ging een aantal van hen onder leiding van een sergeant naar de kerk. Nadat de geestelijke een gebed had gelezen begon hij de preken. Die jongens die een kerkboek hadden, haalden het tevoorschijn. Maar een van hen had alleen maar een spel kaarten bij zich dat hij voor zich uitspreidde. De sergeant zag wat hij deed en zei dat hij de kaarten weg moest doen.
Na afloop van de dienst werd de soldaat gestraft en bij de officier militaire politie gebracht. “Waarom heeft u hem hier gebracht, sergeant?”, vroeg de officier. Hij zat te kaarten in de kerk”, was het antwoord. “Wat heb je daarop te zeggen, knaap?”, zei de luitenant. “Heel veel”, was het antwoord van de bewuste soldaat. “Dat zullen we hopen, want als je geen deugdelijke reden hebt, dan zal ik je strenger straffen dan wie ook.” De soldaat zei: “Luitenant, ik ben zes dagen op patrouille geweest. Ik had geen bijbel of kerkboek, maar ik hoop u te kunnen overtuigen van de oprechtheid van mijn bedoelingen”. Nadat hij dit had gezegd, begon hij zijn verhaal…
Antoine Heyerick tijdens “nieuwjaarswensen” in de Sint-Agathakerk (foto Jean-Pierre Fack)
“Kijk luitenant, als ik naar de aas van het spel kijk, dan weet ik dat er maar één God is, en de twee vertelt me dat de bijbel in twee delen verdeeld is: het oude en het nieuwe testament. Als ik de drie zie, dan denk ik aan de Vader, de Zoon en de Heilige Geest. De vier herinnert me aan de vier evangelisten die het woord predikten: Mattheus, Marcus, Lucas en Johannes. De vijf doet me denken aan de vijf wijze maagden die hun lamp brandend hielden en gespaard bleven. Vijf van de tien waren dwaas en werden verstoten; de overige vijf bleven gespaard. Zes, dat zijn de zes dagen waarin God de hemel en aarde heeft gemaakt. Zeven herinnert me aan de zevende dag, de rustdag. De acht doet me denken aan de acht mensen die gered werden toen de aarde vernietigd werd. Het waren Noach, z’n vrouw, z’n zonen en hun vrouwen. bij de negen denk ik aan de melaatsen die onze Redder reinigde van de zonden, en negen van de tien bedankten Hem zelfs niet. Bij tien denk ik aan de tien geboden die Mozes op de stenen tafelen ontving.”
“Zie ik de koning, dan weet ik dat er slecht één grote Koning is. De vrouw herinnert me aan moeder Maria, koningin van de hemel. De boer van het spel is de duivel. Als ik de tekens op de kaarten tel dan kom ik tot 365, de dagen van het jaar. Er zijn 52 kaarten, de weken van het jaar. Vier kleuren zijn er, vier weken in een maand. Er wijn twaalf kaarten met een afbeelding, dat wil dus zeggen: twaalf maanden in een jaar. Ook zijn er dertien troeven in een spel, dertien weken in een kwartaal. Ziet u, luitenant, m’n spelkaarten betekenen voor mij een bijbel, een almenak en een kerkboek tegelijk.”
Beste mensen, dit was een waar verhaal. Ik weet het zeker want die soldaat, dat was ik.
Op maandag 18 februari organiseert EVA Oosterzele in samenwerking met de Gezinsbond en Femma Oosterzele een lezing over veggie of vegan eetpatronen in het IJzeren Hekken om 19u30. Spreker van dienst is voedseldeskundige Silke Desaever.
Vleesvermindering staat hoog op de klimaatagenda, maar hoe zet je die stap nu praktisch? Wat als je kind of tiener het veggie idee oppikte tijdens een van de klimaatmarsen en plots geen vlees of vis meer wil eten? Of wat als je zelf je vader en moeder wil overhalen een meer plantaardige en klimaatvriendelijke toer op te gaan?
Dan heb je nood aan wat stevige achtergrondinformatie over hoe je een volwaardige veggie of vegan maaltijd kan samenstellen. Wat zijn de juiste eiwitbronnen? Wat met vitamine B12? Hoe neem je voldoende ijzer op? Moet melk nog om botbreuken te voorkomen?
In Oosterzele sloegen Femma, de Gezinsbond en EVA Oosterzele alvast de handen in elkaar om een duidelijk antwoord op deze vragen te formuleren. De drie Oosterzeelse verenigingen organiseren namelijk op 18 februari een lezing door voedingsdeskundige Silke Desaever die aan de hand van theorie en praktische tips & tricks inzoomt op de voordelen maar ook de aandachtspunten van een vegetarisch en veganistisch eetpatroon.
De lezing is zowel geschikt voor jongeren als ouders en er wordt voldoende tijd voorzien om ook persoonlijke voedingsgerelateerde vragen te stellen. EVA Oosterzele voorziet daarnaast een veggie hapje om meteen te proeven van de veggie en veganistische informatie. De lezing vindt plaats op 18 februari om 19.30u in het Ijzeren Hekken te Landskouter. Voor meer info en inschrijving kan je terecht bij bart.vanoost@skynet.be
Jarenlang mocht Landskouter de openingskoers Omloop Het Nieuwsblad verwelkomen. Op zaterdag 2 maart laat de koers ons dorp letterlijk links liggen. Het rijdt in Moortsele rechtdoor en via De Spiegel naar Oosterzele.
De eerste koers van het wielerseizoen is traditioneel de Omloop Het Nieuwsblad. Die vertrekt in Gent en trekt dan zuidwaarts richting Vlaamse Ardennen. De officieuze start is in Gent in het Citadelpark. Daarna volgt de officiële start in Merelbeke.
Dit jaar werd het parcours vernieuwd, vooral in de finale van de koers. Die eindigt nu in Ninove, met een finale die te vergelijken is met die van de Ronde van Vlaanderen vroeger: Er zijn ook wijzigingen in de beginfase.
https://www.instagram.com/p/BRKsRlMAAze/
Geen renners op de Rooberg bij de start van het wielerseizoen dit jaar
Zo zal de koers niet meer door Landskouter rijden. Daar waar het peloton vroeger vanuit Merelbeke in Moortsele linksaf sloeg richting ons dorp, zal het op zaterdag 2 maart rechtdoor rijden en via de Van Thorenburghlaan en Spiegel naar Oosterzele dorp. Via de Groenweg en de Geraardsbergsesteenweg rijden de wielrenners verder richting Sint-Lievens-Houtem.
Geen doortocht dus dit jaar. Liefhebbers zullen naar Moortsele of Oosterzele moeten trekken om het peloton te zien passeren. De passage is voorzien om 11u50 (Moortsele) en 11u55 (Oosterzele).
