Zaterdag 28 / Zondag 29 juni

De communicatiemiddelen hebben de kinderziektes overwonnen: gebruik van het draadloos netwerk waarop je kan surfen, je mail lezen en beantwoorden, foto’s doorsturen, en zelfs boodschappen (chatten) met messenger of skype behoren tot de verworvenheden van een buitenlandse zending. Ook telefoneren via het militair netwerk naar alle kwartieren en diensten of via Belgacom-callingcard naar privénummers overbruggen de afstand met het thuisfront (wat een woord : thuis-front alsof zich daar de frontlinie met de vijand bevindt, en wij die dachten dat het hier ‘ergens’ moest zijn’. Als jullie ons nodig hebben, roep maar ne keer!). (...)

Donderdag 3 juli 2008

(...) Ik kan mee met een helikoptervlucht naar het hoofdkwartier in Naqoura en terug. Nu moet je weten dat een heli altijd mijn lievelingsvervoermiddel is geweest en dat ik als kleine jongen ervan droomde helikopterpiloot te worden, of minstens eigenaar te zijn van zo een tuig, liever dan van een auto.

Met mijn canon in aanslag en ondanks de wervelende wind rond de heli slaag ik er in een paar fijne kiekjes te nemen van ons kamp en de ruimere omgeving. Het liefst zo ik eens een recce (verkenning) meemaken van de ganse regio, een echte foto-slag. Wie weet zit dat er nog in!

het kamp met logementsgedeelte vanuit de helikopter gezien

‘S Avonds bezorg ik de kolonel een reuzeposter van ons kamp (60x85cm), dank zij mijn CP4005.

Zaterdag 19 / Zondag 20 juli

(...) ‘s Avonds rijden wij met zijn vijven naar Ain Abel waar de feestelijke viering voor de profeet Eli begint in het oude kerkje. De aartsbisschop van Tyrus, Georges Bacouni, die in de zomer in Yaroun verblijft (omwille van de aangenamere temperatuur) en zijn voorganger Mgr. Haddad zitten de viering voor.

De aartsbisschop van Tyrus, Georges Bacouni

Mgr. Bacouni nodigt mij uit om mee in het priesterkoor te zitten (hij herkende mij onmiddellijk en sprak mij aan met abouna Renaat) en na het eerste deel zet een reuzestoet zich in beweging rond de icoon van de H. Elia, geflankeerd door honderd jongens en meisjesscouts in uniform. In zo een processie stap ik al jaren niet meer mee, maar hier voel ik mij echt opgenomen en als ik achterom zie merk ik een echte mensenzee over de volledige breedte van de weg, voor alle verkeer afgesloten. In de nieuwe kerk die vlug volloopt wordt de slotplechtigheid gehouden met de zegening van het Elia-brood dat aan iedereen wordt uitgedeeld. Het gelegenheidskoor zorgt voor de muzikale noot, maar ook de priesters laten zich horen in de prachtige eeuwenoude gezangen van de Byzantijnse liturgie. Ook de maronitische priester neemt aan alles deel en na de dienst zien we elkaar terug op een etentje dat in een befaamd restaurant wordt opgediend.

Ik moet plaats nemen bij de aartsbisschoppen en de priesters. Aansluitend zitten onze kolonel en de andere officieren. Het feest van een heilige is hier werkelijk een feest voor het lichaam en de geest en het hart. We kunnen er nog iets van leren.

Maandag 21 juli 2008

Onze nationale feestdag begint met een te Deum in de kerk van Tibnine, bijgewoond door generaal Wauters, onze officieren, onder-officieren en vrijwilligers. Bij het aankomen schouwt de generaal de erewacht en ik verwelkom hem samen met kolonel Dany aan de kerkdeur.

De feestelijke viering verloopt zoals gepland, de gebeden, lezingen en liederen ... en met het vaderlandse lied dat de generaal met luide stem meezingt besluiten wij de viering. Een eenvoudige maar hartelijke viering op de maat van soldaten-van-nu.

Een honderd meter voorbij de kerk staat het monument dat herinnert aan de drie soldaten die vorig jaar, in 2007, met een pandour om het leven kwamen. Vandaag worden ze herdacht met een bloemenkrans die de generaal neerlegt, de ‘last post’, het gebed van de padre, het ‘te velde’ en het volkslied. Bij het monument staan enkele pelotons opgesteld. Het is een sterk moment!

Belgische blauwhelmen aan het monument

ter ere van hun vorig jaar overleden collega's

Terug in Scorpion trek ik naar het heliplatform waar de ganse medische equipe verzameld is voor enkele groepsfoto’s. Ondertussen komen de genodigden aan voor de parade en een demo.

De parade kent zijn klassiek verloop, met speeches incluis, en na de parade is er een demonstratie, in samenwerking met het lokale Libanese Rode Kruis, van een reddingsoperatie van een verongelukte chauffeur, die op een berrie vastgebonden, over een steile hindernis wordt gehaald. Een staande lunch voor de genodigden en een lekkere maaltijd voor ons maakt deze middag compleet.

In de late namiddag kan ik meerijden naar Beiroet voor een receptie bij de ambassadeur. Aan de poort van het domein hangt een reuze Belgische luchtballon, als om te zeggen: hier is ‘t! Met de feeërieke verlichting en de grote illustraties van Belgische stripkunstenaars wordt de toon gezet.

Reuzeballon aan de Belgische ambassade

De ambassadeur is een beminnelijk man, en met zijn echtgenote heet hij allen welkom. Zoals op 15 november is er heel veel volk, en ik ben blij een Belgische Jezuïet te zien, en natuurlijk ook een ‘kleine Zuster van Nazareth’, en Hans, een oud-student van het college die voor de Europese gemeenschap werkt, en ... en ...

De avond is heel vlug voorbij en ons wacht nog een rit van een aantal uurtjes naar ons kamp, maar de weg is voor ons alleen en tegen half één staan wij voor de poort. Het was een toffe maar vermoeiende dag. Deo gratias.

Bruisend Balegem op 15 augustus

Op O.L.V. Hemelvaart vindt in Balegem de vierde editie plaats van Bruisend Balegem, een tweejaarlijks muzikaal en folkloristisch evenement. Op die dag kan je in het centrum van Balegem gratis genieten van optredens op vijf verschillende podia, met muziek van onder andere Guido Belcanto, Salim Segers, Johan Schatteman, een aantal coverbands en een Schotse Pipeband.

de medewerkers van Bruisend Balegem

Verder is er die vrijdag 15 augustus nog een rommelmarkt, een tentoonstelling Expo '58, old timer traktoren, een rondrit van Ferrari's, oude ambachten en streekproducten en een vuurwerk om 22u30.

Voor het volledig programma kan je surfen naar http://www.bruisendbalegem.be/program.html

Aftellen naar de Ploegfeesten

Voor feest in ons eigen dorp is het aftellen naar zondag 7 september wanneer de Ploegfeesten, met culinaire wandeling van 2 km, ons terug samenbrengen.

Klik op de affiche om ze uit te vergroten

U hebt wellicht al deze affiche in ons straatbeeld zien opduiken. Binnenkort komen daar de vogelverschrikkers bij die Landskouter zullen kleuren in de aanloop naar de Ploegfeesten.

In onze volgend editie een portret van het organisatiecomité en meer details over het programma.

U komt toch ook?