Een kind in Palestina
kinderogen kijken je aan
een kind in Palestina
zijn volk is de wanhoop
nabij
en ieder vraagt zich af:
is er nog hoop? is er nog
leven?
hoe lang nog duurt de
onderdrukking?
waarom ben je slecht omdat
je bent wie je bent?
diep in je hart hunkert de
vrede.
lachende kinderogen
van een kind in Palestina
nemen geen vrede met
onrecht en haat
maar zien uit naar een
paradijs
van salaam en sjaloom
waar Jesaja de voorzanger
is
van een lied zonder
weerga:
je bent geliefd zoals je
bent
stralende kinderogen
van een kind in Palestina
voor een kind in Eretz
Israël
dat niemand vertrouwt
en niet gelooft dat in
zijn land
nog plaats is voor wie
niet meetelt
en leert dat alleen het
recht van de sterkste
hem thuisbrengt in ‘t
beloofde land
eens waren er de
kinderogen
van dat ander Kind in
Palestina
dat zo naar mensen keek
alsof ze pas geschapen
waren
en zo geliefd, en aan
elkaar gegeven
dat Eden droom werd van
een paradijs
waar Liefde ontspringt en
vruchtbaar wordt
een eindeloos refrein van
hoop.
Ik wens jou de goddelijke
ogen van het Kerstekind
en de moed om ze te openen
om te zien wat Hij zag en
te doen wat Hij deed.
2008: een jaar vol
zaligheid voor jou.
Renaat
|