Zaterdag 4 november 2006

Vandaag krijgt de bevolking informatie over het Belgisch Detachement en zijn opdracht in het gemeentelijk centrum van Tibnine. Op de ruime binnenplaats zijn voertuigen van alle slag opgesteld: ambulantie- en urgentiewagens, medisch pandour, voertuigen van de ontmijningsdiensten met allerlei demonstratiemateriaal, van de genie met voertuigen die bij constructiewerken gebruikt worden, en ook de Force Protection is aanwezig; de bevolking is uitgenodigd maar om de één of andere reden is de opkomst eerder laag te noemen. In de bibliotheek wordt door de CO een voorstelling gegeven van onze opdracht en krijgen de verzamelde pers en heel wat belangstellenden de kans vragen te stellen omtrent de opdracht en de neveneffecten ervan. In de praktijk betekent dit dat een tolk voortdurend aan de slag is om uit het Engels naar het Arabisch te vertalen en omgekeerd.

De geluidsinstallatie is goed, maar de vragen van het volk en de vertaling ervan gebeurt zonder micro waardoor achteraan in de zaal niets meer te verstaan is. Ik observeer de mensen en kan het niet laten sommigen te ‘vereeuwigen’. Het worden ‘sprekende beelden’!

Madonna & kind   © renaat

Het is een zonnige dag en we besluiten om terug te wandelen naar onze compound.

Maandag 13, Dinsdag 14 november

Gisteren en vandaag stond alles in het teken van het bezoek van de heer Flahaut, minister van Defensie.

© renaat

Hij werd vergezeld door de generaals Pochet en Vandingenen, andere officieren en een grote delegatie persmensen. Na het schouwen van de erewacht kreeg het gezelschap een briefing over onze opdracht door onze commandant kolonel Herman. Ondertussen waren persmensen al op het terrein om interviews af te nemen van deelnemers aan de missie: in de persmap vonden ze toch sowieso alles.

Nadien was er een rondleiding door de compound met een bezoek aan het hospitaal, en na een korte lunch, (een heerlijke stoemp met wortelen en spek) reed de stoet, begeleid en beschermd door de Force Protection, na een ontmijningsgebied waar iedereen uitleg kreeg over wat er gevonden werd en hoe men te werk ging. De gevonden munitie werd dan op een veilige afstand tot ontploffing gebracht.

In de gietende regen keerde het gezelschap terug en kort na 15 uur vertrok de stoet naar Beiroet; het vliegtuig wacht! Vanaf morgen is weer zon voorspeld. Wie had dit weer voor vandaag geregeld?

De rattenvangers van Landskouter (deel I)

door Ulrik De Wachter

In één van de gebouwen waar aan landbouwonderzoek gedaan wordt, in de Burgemeester Van Gansberghelaan te Lemberge, is ook een onderzoeksgroep van het INBO gevestigd. Het Instituut voor Natuur- en Bosonderzoek — zelf ontstaan uit het vroeger Instituut voor Natuurbehoud (IN) en het Instituut voor Bosbouw en Wildbeheer (IBW) — is een zelfstandig agentschap van de Vlaamse overheid, departement Leefmilieu en Infrastructuur (LIN).

Dr. Jan Stuyck en zijn team doen er onderzoek naar de bruine rat, in opdracht van de Vlaamse overheid, om ze zo beter te kunnen bestrijden.

de bruine rat (foto INBO)

Het is de bedoeling om de overheid en lagere besturen te kunnen adviseren naar de reële risico’s en efficiënte bestrijdingstechnieken voor te stellen. Een tweede luik van het onderzoek test de resistentie van de ratten tegen het gif dat gebruikt wordt. Het enige gif dat bij ons wettelijk is toegelaten, zijn de zgn. anticoagulantia; stoffen die de bloedstolling tegengaan.

foto boven: Bram Lens, veearts Kristof Baert

en Dr. Jan Stuyck temidden hun onderzoeksterrein

Omdat ratten resistenter worden, wordt gezocht naar efficiëntere producten, maar die houden wel hogere risico’s in voor de dieren die de (dode) rat opeten, zoals katten. Ook de soorten lokazen en valsystemen worden vergeleken en onderzocht.

rattenval langs de Molenbeek

Iedereen herinnert zich nog de bestrijding van de muskusrat. Die verliep uiteindelijk zo efficiënt dat de populatie nu miniem geworden is. Het onderzoeksteam van Dr. Stuyck heeft zich daarom sinds 2003 toegespitst op onderzoek naar de bruine rat. Langs de Molen- en Gondebeek aan de grens van Moortsele, Lemberge, Landskouter en Gontrode wordt de natuurlijke rattenpopulatie gevolgd. Hoeveel zijn er? Hoe ver verplaatsen ze zich? Met verschillende technieken probeert men dit in kaart te brengen.

(wordt vervolgd in de volgende editie van de Landskouterse Post)